Władysław Daniszewski

Władysław Józef Daniszewski
dziennikarz radiowy i telewizyjny, publicysta
Władysław Daniszewski w karykaturze Ludwika Piosickiego (1980)
Data urodzenia	16 maja 1929
Miejsce urodzenia	Warszawa
Data śmierci	8 marca 2007
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. Ściana 2BR-3-4)
Narodowość	polska

Władysław Józef Daniszewski (1929-2007) – dziennikarz radiowy i telewizyjny, publicysta

Życiorys

Władysław Józef Daniszewski urodził się 16 maja 1929 roku w Warszawie. W latach 1939-1945 był członkiem Szarych Szeregów. Uczestniczył w powstaniu warszawskim. Od 1947 do 1949 roku pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej dla Dorosłych w Poznaniu. Od 1950 roku był instruktorem Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. Członek PZPR w latach 1952-1981. W 1951 roku ukończył socjologię na UAM w Poznaniu (dyplom 1968).

Od 1955 roku aż do śmierci związany ze Szczecinem. W latach 1963-1970 był kierownikiem Wydziału Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie, przyczyniając się m.in. do uruchomienia Operetki Szczecińskiej. Wspólnie z konserwatorem zabytków Stefanem Kwileckim uratował przed rozbiórką ruiny szczecińskiej katedry. W 1966 roku był jurorem zorganizowanego w Szczecinie XIV Ogólnopolskigo Konkursu Filmów Amatorskich. W latach 1980-1982 był członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Uczestnik strajku w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego (16-31 sierpnia 1980). Od jesieni 1980 roku członek „Solidarności” Pracowników Radia i Telewizji w Szczecinie. W 1989 roku działał w Obywatelskim Komitecie Porozumiewawczym Ziemi Szczecińskiej. Był współpracownikiem Komitetu Helsińskiego na terenie Szczecina.

W dniu 8 października 1989 roku stanął na czele odrodzonego Szczecińskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Rok później został wybrany prezesem Szczecińskiego Towarzystwa Kultury (30 czerwca 1990).

Był jednym z najbardziej cenionych szczecińskich dziennikarzy.

Żonaty z Alicją zd. Szymczuk, ma córki Olgę i Małgorzatę.

Zmarł 8 marca 2007 roku w Szczecinie. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym (kw. Ściana 2BR-3-4).

Radio

Pracę dziennikarską rozpoczął w 1951 roku jako reporter Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu. Redagował także program informacyjno-muzyczny (późniejsza Muzyka i Aktualności (1951-1953). W latach 1953-1955 był organizatorem, a następnie redaktorem naczelnym Rozgłośni PR w Opolu. Od 1956 do 1963 był redaktorem naczelnym szczecińskiej Rozgłośni PR. Specjalizował się w reportażu radiowym, prowadząc cotygodniowe felietony i rozmowy z radiosłuchaczami. Zajmował się tematyką morską, historią Szczecina, problematyką stosunków polsko-niemieckich. Był autorem cyklicznych audycji Dotrzymać ślubowania (z okazji dwudziestopięciolecia polskiego dziennikarstwa morskiego) oraz Co się w stoczni wyrabia (reportaże stoczniowe realizowane w latach 1970-1971).

Komentator radiowy. Obserwował i komentował wydarzenia podczas strajku okupacyjnego Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego (17-22 grudnia 1970) oraz tzw. strajku Bałuki (24-27 stycznia 1971).

Był autorem audycji Pętla na szyi Szczecina prezentowanej w rozgłośni Radia Wolna Europa.

W latach 1996-2004 ponownie w Polskim Radio Szczecin, gdzie jako publicysta prowadził audycję Komentarz Tygodnia.

Telewizja

Władysław Daniszewski (drugi od lewej) z ekipą TVP Szczecin podczas realizacji reportażu w Stoczni Szczecińskiej

Członek-współzałożyciel szczecińskiego Towarzystwa Miłośników Telewizji (1956). Jeden z inicjatorów Doświadczalnego Ośrodka Telewizyjnego w Szczecinie. W szczecińskim oddziale Telewizji Polskiej pracował w latach 1975-1982. Początkowo pełnił obowiązki kierownika Redakcji Publicystyki OTV Szczecin (1975-1980), a od 1980 do 1982 był redaktorem naczelnym ośrodka. Po wprowadzeniu stanu wojennego stawał w obronie zwalnianych pracowników Telewizji. Odwołany ze stanowiska 31 stycznia 1982 roku, przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Był autorem wielu programów publicystycznych, filmów dokumentalnych i reportaży. Podobnie jak w Polskim Radio, zajmował się tematyką kulturalną i morską, historią Szczecina oraz problematyką stosunków polsko-niemieckich.

Wybrane programy i filmy

• 1975 – Słowo honoru (wspólnie z Andrzejem Androchowiczem)
• 1976 – Jeden za trzy (wspólnie z Andrzejem Androchowiczem)
• 1976 – Ostatni Mohikanin
• 1979 – Polska bandera na morzu w II wojnie światowej (wspólnie z Andrzejem Androchowiczem)

Prasa

W 1970 roku objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego i felietonisty „Tygodnika Morskiego” w Gdańsku. W gazecie pracował aż do jej likwidacji w 1975 roku. Współpracował z pismami „Kultura i Ty” i „Tygodnikiem Kulturalnym”. W „Kurierze Szczecińskim” publikował cykliczne felietony Zestrzelone myśli i Nic o nas bez nas (poruszające tematykę zjednoczenia Niemiec). Był także autorem monografii o Henryku Jendzy. Używał pseudonimów: "Wojtek", "WD", "WuDa", "Kalinowski" i "Dan"

Uczestniczył w kolportażu prasy i wydawnictw niezależnych wśród środowisk dziennikarskich Szczecina. Był publicystą czasopism: „Obraz”, „BIS”, „Robotnik”, „Robotnik Pomorza Zachodniego”. Był współzałożycielem pisma „Solidarność Radia i Telewizji”. W „Biuletynie Komitetu Helsińskiego” opublikował artykuł Akcja „Wisła". W podziemnej prasie pisał pod pseudonimami "Alek", "ALEK", "INNY", "KTÓRY", "ONŻE", "TAMTEN", "TEN". Po przejściu na emeryturę został stałym współpracownikiem „Kroniki Szczecina”.

W latach 1990-1991 był likwidatorem RSW Prasa w Szczecinie. Nie dopuścił do likwidacji dzienników „Głos Szczeciński”, „Kurier Szczeciński”, „Morze i Ziemia” i doprowadził do ich usamodzielnienia.

Nagrody i wyróżnienia

• 1957 – Dyplom Za Zasługi dla Inwalidów Wojennych
• 1960 – Nagroda m. Szczecina
• 1963 – Dyplom „Przyjaciela Klubu Kontrasty"
• 1976 – Wyróżnienie na VII FFM w Szczecinie za film Jeden za trzy (wspólnie z A. Androchowiczem)
• 1976 – I nagroda OTV Szczecin w konkursie na krótkometrażowy film dokumentalny o tematyce morskiej - Jeden za trzy
• 1976 – Puchar Stoczni im. Adolfa Warskiego za film Jeden za trzy
• Nagroda Klubu Publicystów Polityki Kulturalnej ZG SDP

Odznaczenia

• 1959 - Krzyż Kawalerski OOP (za zasługi w uruchamianiu Rozgłośni PR w Szczecinie)
• Złota Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
• Złota Odznaka za Opiekę nad Zabytkami
• Honorowa Odznaka Komitetu ds. Radia i Telewizji
• medal Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich
• Zasłużony Działacz Kultury

Fragment wywiadu z Władysławem Daniszewskim

• Plik:Wladyslaw Daniszewski 1.mp3

Źródła

Bibliografia

• Encyklopedia Solidarności (autorka hasła Sylwia Wójcikowa)
• Encyklopedia Szczecina t. I A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego; autor hasła Katarzyna Stańczyk), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999
• 15 lat Ośrodka Telewizyjnego w Szczecinie (praca zbiorowa), Szczecin 1975
• „Prasa Polska” 1988 nr 2, s. 34

Inne

• Nekrolog w „Gazecie Wyborczej – Szczecin"

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz