Bukowiec
Bukowiec | |||
| |||
Nazwa niemiecka | Höchster Berg; Höchster Punkt | ||
Wysokość | 148,3 |
Bukowiec (niem. Höchster Berg, Höchster Punkt) jest najwyższym wzgórzem w głównym grzbiecie Wzgórz Bukowych oraz najwyższym wzniesieniem całej Niziny Szczecińskiej - 148,3 m n.p.m. Leży między przełęczą Trzech Braci, Cietrzewicą i drogą Chojnowską (na zachodzie), doliną Zięby, Wilkowiskiem i doliną Rudzianki (na wschodzie i południu) oraz doliną Leniwki (na północy). Przez ten teren przechodzi droga Kołowska. Bukowiec znajduje się na drodze czerwonego szlaku, nieopodal drogi Podjuchy-Kołowo. Porośnięty piękną, słonecznie prześwietloną, stuletnią buczyną.
Wzgórze jest porośnięte starodrzewem bukowym, położone między przełęczami: Trzech Braci na zachodzie i Bukową na wschodzie. Wierzchołek płaski i rozległy, przecięty płytkim przekopem Drogi Kołowskiej. Na północy stromo opada ku dolinie Zielawy, a na południu ku dolinom Zięby i Wilkowisku[1].
Na szczycie wieża stalowej konstrukcji, obserwacyjna ochrony przeciwpożarowej lasów, ustawiona w miejscu dawnej, z początku XX w. oraz węzeł znakowanych szlaków turystycznych:
0,4 km na północny wschód Mały Bukowiec.
Na południowo-zachodnim stoku, opadającym ku dolinie Zięby, samotny grób z 1935 r. ofiary nieszczęśliwego wypadku lotniczego, który się w tym miejscu wydarzył.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wojciech Lipniacki: Knieja Bukowa pod Szczecinem. Przewodnik. Warszawa: Zakład Wydawniczo - Propagandowy PTTK, 1981, ss. 79-80.
Źródło
Linki zewnętrzne
- Puszcza Bukowa [online]. Szczecin: [cop. Paweł Herbut] [przeglądany 8 kwietnia 2013]. Dostępny w http://www.bukowa.szczecin.pl/