Bursztynowy Pierścień 1965 (nagroda)

Wycinek z „Kuriera Szczecińskiego” nr 306 z dn. 31 grudnia 1965

Bursztynowy Pieścień 1965 – pierwsza edycja plebiscytu na najpopularniejszego aktora teatrów Szczecina.

W plebiscycie wzięło udział ponad 1000 czytelników, którzy swe głosy oddali na 86 aktorek i aktorów. Najwięcej głosów uzyskali: Irena Brodzińska (535), Andrzej Kopiczyński (341), Zygmunt Apostoł (287) i Mirosława Lombardo (253).

Uroczyste zakończenie plebiscytu odbyło się 10 stycznia 1966 roku w kawiarni Zamkowej w Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. Gospodarzem spotkania był aktor scen szczecińskich Janusz Marzec. W uroczystościach uczestniczyli przedstawiciele wojewódzkich i miejskich władz partyjnych i państwowych, szczecińscy aktorzy, uczestnicy plebiscytu oraz liczni miłośnicy Melpomeny. W trakcie imprezy laureatów uhonorowano Bursztynowymi Pierścieniami oraz rozdano nagrody czytelnikom uczestniczącym w plebiscycie. Aktu wręczenia Pierścieni laureatom dokonał kierownik Wydziału Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Władysław Daniszewski w towarzystwie redaktora naczelnego „Kuriera” Zdzisława Czaplińskiego, sekretarza Szczecińskiego Towarzystwa Kultury Stanisława Krzywickiego i przewodniczącego TPT Henryka Zygnera. Wręczenia nagród czytelnikom dokonał red. Adam Kilnar, zastępca redaktora naczelnego „Kuriera Szczecińskiego”.

STRONA W BUDOWIE

Spis treści

Irena Brodzińska: Ogromnie mi miło. Osobiście, bo takie wyróżnienie stanowi o sympatii widowni. Cieszę się także w imieniu zespołu, bo sukces podkreśla znaczenie gatunku teatru, który reprezentuję. Teatru muzycznego. Z dowodami tej sympatii zresztą spotykamy się codziennie w sali przy przy ul. Potulickiej. Plebiscyt podsumował pewien okres. Cieszę się, że w ostatnim sezonie pupilką publiczności byłam właśnie ja.

Andrzej Kopiczyński: Dziękuję i proszę o przekazanie tych podziękowań wszystkim moim sympatycznym zwolennikom. Sprawili mi ogromną radość. Wybór i nagrodę traktuję przede wszystkim jako sprawdzian samego siebie przed publicznością. Nie spodziewałem się tak wysokiego wyróżnienia, nie gram przecież od kilku miesięcy w Szczecinie, a sam pan wie jak to jest, gdy aktor znika swojej widowni na dłuższy czas...

Zygmunt Apostoł: Bo aż się wierzyć nie chce. Po megalomańsku marzyło mi się nieco głosów w waszym plebiscycie, ale żeby pierwsze miejsce! Jest przecież tylu kolegów z kapitalnym stażem.

Mirosława Lombardo: To ogromne zaskoczenie. I wielka radość. Człowiekowi rosną skrzydła do dalszej pracy. Wiedzieć o ludzkiej sympatii, znać ten wielki dowód zaufania... Przecież to potężny bodziec. I zawodowa wielka frajda. Po prostu nie wiem jak za to podziękować... Oczywiście grą w teatrze przede wszystkim, ale niech pan przekaże wiele ciepłych, serdecznych słów wszystkim plebiscytowiczom...

(...) Nasz tradycyjny juz plebiscyt na najpopularniejszego aktora roku dobiega końca. Uwieńczy go dziś uroczystość wręczenia Mirosławie Lombardo (specjalnie przyjeżdża z Wrocławia), Andrzejowi Kopiczyńskiemu oraz Irenie Brodzińskiej i Zygmuntowi Apostołowi „Bursztynowych Pierścieni”. Spotkanie z wyróżnioną czwórką mieć będzie tym razem niecodzienny przebieg - odbędzie sie bowiem przed kamerami telewizyjnymi. Szczeciński Ośrodek TV udzieli gościny „Kurierowi” i miłym laureatom. Ceremonia odbędzie się więc w programie pt. „Kramik z muzami”. („Kurier Szczeciński” z dn. 11 stycznia 1966)

(...) Duże powodzenie plebiscytu dowiodło bezspornie rosnącej z roku na rok pozycji i roli teatrów oraz operetki w życiu naszego społeczeństwa, było także wyrazem wzrastającego zainteresowania coraz szerszych kręgów ludzi pracy sprawami kultury i sztuki. Był także ten plebiscyt wyrazem uznania dla trudnej i odpowiedzialnej pracy aktora, uznaniem także licznych pozateatralnych sensu stricte inicjatyw środowiska aktorskiego naszego miasta, że wspomnimy tu tylko o Teatrze Propozycji, Teatrze „Krypta”, Teatrze Rozmów czy Kabarecie Piosenki. Atmosfera i klimat, jakie panowały w „Zamkowej" w czasie poniedziałkowej imprezy, świadczyły również o żywym zainteresowaniu publiczności życiem i problemami aktorskimi nie w ich fasadowym wymiarze, ale w codziennym życiu. Wszystkie te względy przemawiają za tym, aby plebiscyt był kontynuowany w następnych latach i aby wszedł on na trwałe do rodzących się z dnia na dzień szczecińskich inicjatyw kulturalnych. (Neptun, Pokłosie „Bursztynowego Pierścienia”, „Kurier Szczeciński” 1966 nr 11, s. 4)

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz