Carl Lampert

	Carl Lampert
	duchowny
Data urodzenia	9 stycznia 1894
Miejsce urodzenia	Göfis
Data śmierci	13 listopada 1944
Miejsce śmierci	Halle (Saale)
Narodowość	niemiecka

Carl Lampert – duchowny katolicki

Spis treści

1 Życiorys
2 Ciekawostki
3 Zobacz też
4 Linki zewnętrzne

Życiorys

Carl Lampert urodził się 9 stycznia 1894 roku w austriackim miasteczku Göfis (Tyrol). Święcenia kapłańskie przyjął 12 maja 1918 roku. Później ukończył prawo kanoniczne w Rzymie i pracował w sądzie papieskim. Od 1935 roku był wikariuszem biskupim w Innsbrucku, a 15 stycznia 1939 otrzymał godność prowikarego, czyli generalnego wikariusza.

Będąc nieugiętym wobec władzy nazistowskiej, szybko popadł w niełaskę gauleitera Tyrolu Franza Hofera. W 1940 roku trzykrotnie aresztowany przez gestapo w Innsbrucku. Pod koniec sierpnia 1940 roku został osadzony w Dachau, następnie w Sachsenhausen i znów w Dachau.

Od 16 sierpnia 1941 roku związany ze Szczecinem. Zamieszkał w fundacji sióstr boromeuszek. Odprawiał msze św. w ich kościele, który po wojnie został przebudowany na sale szpitalne. Blisko współpracował z parafią św. Jana Chrzciela, pomagał także w innych parafiach na terenie Pomorza i Meklemburgii.

Został aresztowany podczas akcji Fall Stettin w lutym 1943 roku w wyniku donosów szpicla o pseudonimie Georg Hagen. Początkowo przetrzymywany w ciężkich warunkach w więzieniu gestapo przy Augustastraße (obecnie ul. Małopolska) w Szczecinie, później przewieziony do więzienia w Berlinie.

Został stracony na gilotynie w więzieniu w Halle 13 listopada 1944 roku, razem z dwoma innymi duchownymi związanymi z kościołem św. Jana Chrzciciela w Szczecinie – Friedrichem Lorenzem i Herbertem Simoiletem.

13 listopada 2011 roku podczas uroczystej Mszy Świętej w Dornbirn (Austria) ks. Carla Lamperta ogłoszono błogosławionym męczennikiem.