Cmentarz francuski przy ul. Storrady
| Cmentarz francuski | |||
| |||
| Nazwa niemiecka | Reformierter Kirchhof | ||
| Osiedle | Stare Miasto, Drzetowo-Grabowo | ||
| Adres | ul. Storrady | ||
| Powierzchnia | 0,4 ha | ||
| Wyznanie | ewangelicko-reformowane | ||
| Data powstania | 1721 r. | ||
| Data zamknięcia | 1937 r. | ||
| Stan obecny | zlikwidowany, teren Parku im. S. Żeromskiego | ||
| Zobacz cmentarz na: | |||
|
Mapa Google. | ||
|
Google Street View. | ||
Cmentarz francuski przy ul. Storrady – nieistniejący cmentarz szczecińskiej gminy francuskiej, obecnie teren parkowy pomiędzy obecnymi ulicami Storrady, Kapitańską, Wawelską i Parkową.
Historia cmentarza
W 1721 r. francuska gmina kościelna wystosowała do pruskiego króla Fryderyka Wilhelma I prośbę o wyznaczenie terenu pod cmentarz. Na mocy królewskiego patentu z 6 czerwca 1721 r. wydzielono w maju 1722 roku z gruntów państwowych teren w pobliżu Bramy Panieńskiej nr 5 prowadzącej z Fortu Leopolda z przeznaczeniem na cmentarz kościoła francusko-reformowanego i niemiecko-reformowanego w Szczecinie.
W 1928 r. na cmentarzu wybudowana została kaplica cmentarna z czerwonej glazurowanej cegły. W jej wnętrzu umieszczono tablicę poświęconą poległym w I wojnie światowej mieszkańcom gminy francuskiej z napisem Unsere Opfer furs Vaterland (Nasze ofiary za ojczyznę) i nazwiskami zmarłych. Obok kaplicy wybudowano dom dla dozorcy cmentarza.
Ostatnie pochówki miały miejsce w 1937 r. W czasie nalotu w 1944 r. zniszczeniu uległa kaplica oraz sam cmentarz. Na wczesno powojennych mapach określany jest on jako Cmentarz Żabikowski.
W 1959 r. przeprowadzono inwentaryzację wedle której na terenie cmentarza znajdowało się jeszcze kilkadziesiąt nagrobków z lat 30-stych XX w., m.in. rodzin Senechal, Lefevre, Crepin, Milleville, Devantier, Dupont, Malbranc, Bardon, Saunie, Lejeune. W 1965 r. teren cmentarza został uporządkowany i utworzono tu park będący integralną częścią Parku Żeromskiego.
Po kaplicy cmentarnej pozostały jedynie fundamenty, zaś w całości zachował się budynek dozorcy cmentarza, potocznie zwany domkiem grabarza, w którym obecnie mieści się siedziba Klubu Storrady. Za Domkiem Grabarza zebrano ocalałe fragmenty nagrobków oraz dwa całe nagrobki z czytelnymi personaliami.
widok w kierunku dawnego budynku dozorcy cmentarza
dawny budynek dozorcy cmentarza potocznie nazywany Domkiem Grabarza
fundamenty kaplicy cmentarnej
zachowane fragmenty nagrobków
Bibliografia
- Agata Freindorf, Funkcje estetyczno – kulturowe ewangelickich cmentarzy Szczecina do 1945 roku, Szczecin 2010 [praca magisterska obroniona w IHiSM US]
- Bogdan Frankiewicz, Szczecińskie cmentarze, Szczecin 2003
- Henryk Grecki, Cmentarze Szczecina - karty cmentarzy wykonane na zlecenie Biura Dokumentacji Zabytków i Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie, Szczecin 1996
