David Nerreter
| David Nerreter | |||
| generalny superintendent | |||
| |||
| Data urodzenia | 8 lutego 1649 | ||
| Miejsce urodzenia | Norymberga | ||
| Data śmierci | 5 lipca 1726 | ||
| Miejsce śmierci | Kamień Pomorski | ||
| Lata działalności | 1677-1726 | ||
| Narodowość | niemiecka | ||
David Nerreter (1649-1726) - luterański teolog, generalny superintendent Pomorza Tylnego i księstwa kamieńskiego.
Życiorys
David Nerreter urodził się 8 lutego 1649 w Norymberdze. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście wyjechał na studia do Altdorf (1688).
W Królewcu uzyskał stopień magistra i został adiunktem na wydziale filozofii (1672). Był członkiem norymberskiego Towarzystwa Języka i Literatury (Societas Florigera ad Pegnesum). Szczycił się tytułem poeta laureatus caesareus, nauczał sztuki poetyckiej w Altdorf. Był nadwornym kapelanem(1677) i diakonem w Oettingen (1681) oraz radcą konsystorza (1683). W 1688 został specjalnym generalnym superintendentem w klasztorze w Kirchheim. Zrezygnował z tej funkcji i objął stanowisko diakona w kościele św. Ducha w Norymberdze (1694), w następnym roku w kościele św. Wawrzyńca. W 1696 roku przejął probostwo w Wöhrd (przedmieście Norymbergi). Swoją książkę Schau-Platz der streitenden doch unüberwindlichen christlichen Kyrchen (Nürnberg, 1707) zadedykował Fryderykowi I. W 1709 roku król powołał go na urząd generalnego superintendenta Pomorza Tylnego i księstwa kamieńskiego. Nerreter został dodatkowo radcą konsystorza.
Żonaty (1678-1726) z pochodzącą z Oettingen Dorotheą Felicitas Bock, córką superintendenta generalnego Benedikta Bocka.
Zmarł 5 lipca 1726 roku w Kamieniu Pomorskim[1].
Twórczość (wybór)
- 1673 - Dissertatio Physica De Fontium Origine
- 1686 - Catechetische Firmung oder Glaubens-Stärkung eines erwachsenden That-Christen
- 1688 - Beweglicher Kurzer Begriff des Thätigen oder zeitlich- und ewig-waarhafftig-seeligmachenden Christentums
- 1688 - Das thätige Christenthum
- 1688 - Kurzer Begriff des wahren Christenthums
- 1688 - Unfehlbarer Wegweiser Zur Zeitlich- und Ewigen Glückseeligkeit
- 1701 - D. N. zu dem Lobe Gottes angestellte geistliche Singschule in 2 Theile abgefasset
- 1701 - Der wunderwürdige Juden- und Heiden-Tempel
- 1703 - Neu eröffnete Mahometanische Moschea
- 1707 - Platz der streitenden doch unüberwindlichen christlichen Kyrchen
- 1717 - Der wunder-würdige Juden- und Heiden-Tempel (tł.i uzup.)
- 1724 - Die Nothwendige Einigkeit Der wahren Christl. Kirchen
Przypisy
- ↑ Müller, Ernst. Die Evangelischen Geistlichen Pommerns von der Reformation bis zur Gegenwart. T. 2. Stettin: Saunier, 1912, s. 566-567. Tutaj miejsce śmierci Stargard.
Bibliografia
- Jöcher, Christian Gottlieb. Allgemeines Gelehrten-Lexicon. T. 3. Leipzig: Gleditsch, 1751, szp. 865.
- Siegfried, Carl Gustav Adolf. Nerreter, David. W: Allgemeine Deutsche Biographie. Bd. 23. Leipzig: Leipzig: Duncker & Humblot, 1886, s. 437.
- Will, Georg Andreas. Nürnbergisches Gelehrten-Lexicon oder Beschreibung aller Nürnbergischen Gelehrten beyderley Geschlechtes. T. 3. Nürnberg und Altdorf: Schüpfel, 1757, s. 22-24.
