Dwór (Słajsino)
| Dwór w Słajsinie | |||
| |||
| Lokalizacja | 72-209 Słajsino | ||
| Projektant | nieznany | ||
| Data budowy | l.70. XIX w,przeb. l. 20. XX w. | ||
Dwór w Słajsinie (niem. Schloissin, gmina Nowogard
Wieś
Miejscowość istniała już w średniowieczu. Od XVII wieku do 1842 roku wieś należała do rodu von Dewitzów. W 1628 roku właścicielami 14 łanów we wsi byli Jobst i Kurt von Dewitzowie.
W połowie XVIII wieku osada była podzielona na dwie części. Część A z 3 gospodarstwami chłopskimi należała do rodzin von Plattenów i von Reppertów. W części B istniał folwark, 2 gospodarstwa chłopskie i 1 kościelne należące do rodziny von Dewitzów.
W 1796 roku majątki A i B zostały scalone i należały do rodu von Dewitzów.
W 1842 roku właścicielem majątku został Albert von Heydel. W 1874 roku dobra liczące 667 ha ziemi należały do hrabiego von Rhodesa. W latach 1877-1945 majątek był w rękach rodziny von Königsmarcków. W 1892 roku majątek obejmował 450 ha ziemi, 7 domów, 1 budynek gospodarczy oraz gorzelnię. W tym czasie wieś liczyła 163 mieszkańców i 5 gospodarstw chłopskich o łącznym areale 177 ha ziemi. Na przełomie XIX i XX wieku do wsi doprowadzono linię kolejki wąskotorowej. W 1928 roku właścicielem majątku liczącego 462 ha ziemi był hrabia Allhart von Königsmarck z Hamburga. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 159 osób w 9 gospodarstwach chłopskich.
Po II wojnie światowej w dawnym majątku urządzono PGR, które w późniejszych latach zostało przejęte przez Stację Hodowli Roślin Ogrodniczych w Osowie i w jego ramach funkcjonowało do 1990 roku.
Dwór
We wsi znajduje się bezstylowy dwór o powierzchni 350 m2 zbudowany prawdopodobnie w latach 70. XIX w technice ryglowej i przebudowany w latach 20. XX wieku. Budynek był przeznaczony na siedzibę administratora majątku. Jest to budynek parterowy z dwukondygnacyjną facjatą, założony na rzucie prostokąta, kryty dachem dwuspadowym z lukarnami.
Po II wojnie światowej obiekt był wykorzystywany przez PGR na biura i mieszkania pracownicze.
Obecnie budynek opuszczony, w stanie postępującej ruiny.
W sąsiedztwie znajduje się park dworski z drugiej połowy XIX wieku z dwoma stawami i drzewostanem złożonym m.in. z dębów, lip, kasztanowców, wierzby białej, grabu i jesionu wyniosłego.
Obiekt dostępny z zewnątrz.
Bibliografia
- Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa - Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie
