Franciszek Gajb

Franciszek Gajb
pianista, pedagog
Data urodzenia	17 września 1937
Miejsce urodzenia	Poznań
Data śmierci	20 października 2006
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 21A-21-7)
Lokalizacja grobu	zobacz na mapie

Franciszek Gajb (1937-2006) – pianista, pedagog

Życiorys

Franciszek Gajb urodził się 17 września 1937 roku w Poznaniu. Jego rodzicami byli Antoni Gajb i Maria z d. Ulatowska.

Od 1953 roku związany ze Szczecinem. Tu w latach 1953-1958 uczęszczał do klasy fortepianu pod kierunkiem Małgorzaty Doliwy-Dobrowolskiej w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej. Egzamin maturalny zdał w 1960 roku. Już w 1956 roku rozpoczął współpracę z Chórem Akademickim Politechniki Szczecińskiej kierowanym przez Jana Szyrockiego. W latach 1959-1961 był pianistą korepetytorem w Państwowej Operetce w Szczecinie.

W 1961 roku wyjechał do Poznania, gdzie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego) rozpoczął studia pianistyczne w klasie prof. Gertrudy Konatkowskiej. Jeszcze w trakcie studiów rozpoczął działalność koncertową jako solista Poznańskiego Zespołu Perkusyjnego (1962). W latach 1962-1966 występował z tym zespołem m.in. w Polsce, Czechosłowacji i w Danii. Współpracował też z Filharmonią Poznańską, a później z Towarzystwem Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego (1965-1990).

Po ukończeniu studiów w 1966 roku powrócił do Szczecina. Tu został zaangażowany jako solista do Filharmonii Szczecińskiej. W latach 1966-1991 brał udział w licznych koncertach symfonicznych. Współpracował z dyrygentami Andrzejem Bujakiewiczem, Bohdanem Jarmołowiczem, Stefanem Marczykiem, Walerianem Pawłowskim, Janem Szyrockim, Józefem Wiłkomirskim, Bernardem Wojciechowskim i innymi.

Z Waldemarem Andrzejewskim stworzył duet fortepianowy. W swoim repertuarze miał m.in. utwory Jana Sebastiana Bacha, Sergiusza Prokofiewa, Kamila Saint-Saënsa, Franka Poulenca, Grażyny Bacewiczówny, Witolda Lutosławskiego, Józefa Wiłkomirskiego.

Akompaniował śpiewaczkom i śpiewakom, m.in. Jadwidze Dzikównie, Halinie Mickiewiczównie, Barbarze Zagórzance, Poli Zubrzyckiej, Ryszardowi Karczykowskiemu, Edmundowi Kossowskiemu. Występował również jako kameralista z wybitną skrzypaczką Wandą Wiłkomirską, perkusistką Marta Ptaszyńską, wiolonczelistą Kazimierzem Wiłkomirskim i szczecińskim skrzypkiem Bartłomiejem Niziołem.

Jako akompaniator brał udział m.in. w bardzo popularnych koncertach dla dzieci i młodzieży szkolnej, organizowanych przez Filharmonię Szczecińską w latach 60. i 70 na terenie Szczecina i województwa. Występował także w Bydgoszczy, Lublinie, Koszalinie, Słupsku, dając w latach 1966-2000 ponad 12 tys. koncertów umuzykalniających.

Był pierwszym wykonawcą nowych utworów polskich kompozytorów – Jana Astriaba, Floriana Dąbrowskiego, Ryszarda Kwiatkowskiego, Janusza Stalmierskiego, Waldemara Sutryka, Józefa Wiłkomirskiego, Franciszka Woźniaka.

Uczestniczył w Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Kamieniu Pomorskim, Festiwalu Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna”. Poza Polską koncertował jako solista w Bułgarii (Burgas), Czechach (Brno, Mariańskie Łaźnie, Praga), Holandii ( Amsterdam), na Łotwie (Ryga), w Niemczech (Berlin, Hamburg) i we Włoszech (Wenecja).

Dokonał licznych nagrań na potrzeby Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, m.in. z Poznańskim Zespołem Perkusyjnym i ze Szczecińskim Kwartetem Barokowym.

Zajmował się także pracą pedagogiczną. W latach 1980-1990 był prodziekanem Wydziału Instrumentalnego Sekcji Pedagogiki Instrumentalnej i zastępca kierownika szczecińskiej filii Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Od 1993 roku pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego tej uczelni.

Wielokrotnie był nagradzany za działalność artystyczną i pedagogiczną. W latach 1966-1980 był członkiem Stowarzyszenia Polskich Muzyków.

Żonaty z Leokadią z d. Chwałek.

Zmarł 20 października 2006 roku w Szczecinie. Został pochowany 26 października na Cmentarzu Centralnym (kw. 44-2-51).

Teatr

Tytuł	Kompozytor	Autor / autor libretta	Reżyseria	Forma twórczości	Teatr	Data premiery
Dorina	Jean Gilbert	Fritz Grünbaum, Wilhelm Sterk	Henryk Lotar	przygotowanie baletu	Państwowa Operetka	21 grudnia 1959
Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale	Karol Kurpiński	Jan Nepomucen Kamiński	Janusz Obidowicz	przygotowanie baletu	Państwowa Operetka	2 marca 1960
Kwiat Hawai	Paul Ábrahám	Alfred Grünwald, Emmerich Földes, Fritz Löhner-Beda	Henryk Lotar	przygotowanie baletu	Państwowa Operetka	18 maja 1960

Publikacje

• 1968 – Państwowa Filharmonia im. M. Karłowicza w Szczecinie. 20-lecie orkiestry 1948-1968 (praca zespołowa pod red. Franciszka Gajba), PFS, Szczecin

Odznaczenia

• Zasłużony Działacz Kultury
• Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
• Medal Edukacji Narodowej
• Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia

• Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich, Selene - Przedsiębiorstwo Muzyczne, Warszawa 2003
• Encyklopedia Szczecina t. I A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego, autorka hasła Danuta Prandecka), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999
• Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków wyd. III, Hübners blaues Who is Who, Poznań 2004

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz