Ginawa

Z Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ginawa
Ginawa
Nazwa niemiecka Gienow
Nazwa przejściowa Chynowo, Gienawa, Ginow, Ginów
Powiat łobeski
Gmina Węgorzyno
Sołectwo Wiewiecko
Strona internetowa miejscowości.

Geolokalizacja: 53.505099,15.66709


Ginawa (Chynowo, Gienawa, Ginow, Ginów, niem. Gienow[1]) - wieś w sołectwie Wiewiecko. Ulicówka o zabudowie zwartej, głównie parterowej. Rozciąga się na przestrzeni około 700 m z północy na południe, na południowy zachód od Jeziora Dubie i na północ od drogi Węgorzyno – Drawsko Pomorskie. Wysokość 125 m n.p.m.

Geografia

Obiekty fizjograficzne

Jezioro Dubie, Ginawskie, Dubie, Dupite[2]. Nazwa niemiecka Dupten See. Położone na północny wschód od wsi. Powierzchnia 13,29 ha. Objętość 1474,2 tys. m3. Lustro wody na wysokości 109 m n.p.m. Maksymalna długość 840 m, szerokość 200 m. Długość linii brzegowej 2000 m. Głębokość: maksymalna 27,5 m, średnia 11,7 m. Od zachodu jezioro przyjmuje strumień z jeziora bez nazwy. Od wschodu łączy się strumieniem z Brzeźnicką Węgorzą. W średniowieczu strumień wraz z jeziorami stanowił granicę miedzy Księstwem Pomorskim a Brandenburgią. Na wschodnim brzegu jeziora, przy leśniczówce zagospodarowane miejsce biwakowe.

Przyroda

Park dworski, krajobrazowy, o cechach założenia angielskiego, z pierwszej połowy XIX w. Powierzchnia 3,5 ha. Położony w północno-wschodniej części wsi. Zachowany starodrzew: dęby o obwodach do 420 cm, lipy, graby. Pałac rozebrano w 1976 r.
Pozostałość dawnej alei lipowej, długości około 2 km, wzdłuż drogi do Kołatki[3].

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi, która nazywała się Dynow, Gynow pochodzi z roku 1337 [4]. Od końca XIII wieku (1295-1297) w granicach Brandenburgii. Na przełomie XVIII/XIX wieku własność rodu von Borcke, od 1843 roku rodziny von Dewitz. W 1866 roku we wsi mieszkało 279 osób w 26 domach, w folwarku – 199 osób w 14 domach. Do folwarku należały kolonie: Graniczka i Zaklęśnica[5]. W 1870 roku do szkoły uczęszczało 103 uczniów[6].

Samorząd

Wieś w sołectwie Wiewiecko.

Demografia

W roku 2010 liczba mieszkańców wyniosła 240 (105 kobiet i 135 mężczyzn):
26,3% w wieku przedprodukcyjnym
63,3% w wieku produkcyjnym
10,4 w wieku poprodukcyjnym[7].
Liczba ludności na dzień 31.12.2012 r. - 223 osoby[8].

Zabytki

Kościół św. Anny
  • Kościół filialny św. Anny (parafia Storkowo), z 1787 roku[9]. Konstrukcja szkieletowa, na podmurówce ceglanej. Od wschodu zamknięty 3-bocznie. Od zachodu drewniana wieża, zwieńczona barokowym hełmem z krzyżem. Na wieży dzwon z 1663 roku, zawieszony na belce z datą 1754. W roku 2009 przeprowadzono remont świątyni[10].
Obiekt wpisany do rejestru zabytków 12.09.1958 roku pod nr 336[11].
  • Grodzisko wczesnośredniowieczne, pierścieniowate o średnicy około 60 m, wały wysokie do 4,5 m, fosy głębokie na 3 m. Położone około 80 m na wschód od leśniczówki Ginawa.

Przypisy

  1. ↑ Białecki, Tadeusz. Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945-1948. Szczecin: Książnica Pomorska, 2002, s. 67
  2. ↑ Kozierowski, Stanisław. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca, 1934
  3. ↑ Miejscowość obecnie nie istnieje
  4. ↑ Afeltowicz Beata. Nazwy miejscowe byłego powiatu łobeskiego. Szczecin 2013, s. 57
  5. ↑ Miejscowość obecnie nie istnieje
  6. ↑ Kosacki Jerzy, Mirosław, Krzysztoń Jan. Miasto i Gmina Węgorzyno. Słownik Krajoznawczy. Materiały z inwentaryzacji krajoznawczej woj. szczecińskiego. Szczecin: Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK, 1991, s. 47-51
  7. ↑ Portret miejscowości statystycznych w gminie Węgorzyno. W: Główny Urząd Statystyczny. Bank Danych Lokalnych [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims
  8. ↑ Dane z Urzędu Gminy Węgorzyno
  9. ↑ Ginawa Kościół filialny. W: Archidiecezja Szczecińsko-Kamieńska [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://kuria.pl/wspolnoty/koscioly/Ginawa-Kosciol-filialny--_345
  10. ↑ Wejman, Grzegorz. Uroczystości w Ginawie. "Niedziela 2010", nr 3, dod. "Kościół nad Odrą i Bałtykiem", nr 3, s. I
  11. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych województwa z wyłączeniem zabytków archeologicznych w powiatach. W: Biuletyn Informacji Publicznej Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Szczecinie [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://wkz.bip.alfatv.pl/strony/menu/9.dhtml


Bibliografia

  • Białecki, Tadeusz. Słownik współczesnych nazw geograficznych Pomorza Zachodniego z nazwami przejściowymi z lat 1945-1948. Szczecin: Książnica Pomorska, 2002. ISBN 8387879347
  • Ginawa Kościół filialny. W: Archidiecezja Szczecińsko-Kamieńska [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://kuria.pl/wspolnoty/koscioly/Ginawa-Kosciol-filialny--_345
  • Kosacki Jerzy, Mirosław, Krzysztoń Jan. Miasto i Gmina Węgorzyno. Słownik Krajoznawczy. Materiały z inwentaryzacji krajoznawczej woj. szczecińskiego. Szczecin: Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK, 1991
  • Kozierowski, Stanisław. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca, 1934
  • Portret miejscowości statystycznych w gminie Węgorzyno. W: Główny Urząd Statystyczny. Bank Danych Lokalnych [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims
  • Rejestr zabytków nieruchomych województwa z wyłączeniem zabytków archeologicznych w powiatach. W: Biuletyn Informacji Publicznej Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Szczecinie [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://wkz.bip.alfatv.pl/strony/menu/9.dhtml
  • Wejman, Grzegorz. Uroczystości w Ginawie. "Niedziela 2010", nr 3, dod. "Kościół nad Odrą i Bałtykiem", nr 3, s. I



Logo pomeranica.jpg
Autor opracowania: Jan Krzysztoń


Źródło: „http://pomeranica.pl/index.php?title=Ginawa&oldid=142259”