Jan Maria Jackowski
dr Jan Maria Jackowski | |||
polityk, pisarz, dziennikarz, historyk, poseł na Sejm, senator | |||
| |||
Data urodzenia | 23 stycznia 1958 | ||
Miejsce urodzenia | Olsztyn | ||
Jan Maria Jackowski (ur. 1958) – polityk, pisarz, dziennikarz, dr nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, poseł na Sejm III kadencji, senator VIII, IX i X kadencji
Życiorys
Jan Maria Jackowski urodził się 23 stycznia 1958 roku w Olsztynie. Jest synem Jerzego Jackowskiego, zasłużonego leśnika i wybitnego działacza ochrony przyrody, oraz Jadwigi z Kornagów, ekologa, popularyzatora polskiej kultury i przyrody, nauczyciela akademickiego, publicystki.
Jan Maria Jackowski w 1959 roku zamieszkał w Szczecinie przy ul. Żubrów 1. W 1972 roku ukończył Szkołę Podstawową nr 64, a w w 1976 został absolwentem V Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka i uzyskał maturę. W marcu 1976 roku został finalistą II Olimpiady Historycznej.
W tym samym roku zamieszkał w Warszawie i podjął studia w zakresie historii, doktryn politycznych i prawnych oraz dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując w 1982 roku tytuł magistra historii. W 2017 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie historii. Jest także absolwentem Podyplomowych Studiów Uniwersytetu Warszawskiego z zakresu technik wizualizacji i obrazowania (1982), a także absolwentem Studiów Podyplomowych w zakresie zarządzania nieruchomościami w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im Leona Koźmińskiego (2007).
W okresie studiów był związany z opozycją; uczestniczył w zajęciach Uniwersytetu Latającego (UL), następnie Towarzystwa Kursów Naukowych (TKN), sympatyzował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO), współpracował z podziemną poligrafią. W dniu 11 grudnia 2002 roku Instytut Pamięci Narodowej wydał zaświadczenie nr 618/02, w którym nadał mu status pokrzywdzonego. W 2022 roku Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją DSE2-Ko971-D19217-1D/22 potwierdził ustawowy status działacza opozycji antykomunistycznej i nadał oznakę honorową „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych”. Aktywnie uczestniczył również w życiu artystycznym w kręgu Galerii Repassage i Repassage 2.
Uprawiał twórczość fotograficzną, jest autorem 5 wystaw indywidualnych fotografii. W 2021 w kilku miastach Polski była prezentowana jego ostatnia wystawa „Doświadczać wspólnoty. Nieznane fotografie z pożegnania Prymasa Wyszyńskiego”. Pracę dziennikarską rozpoczął w 1981 roku w „Tygodniku Solidarność” jako fotoreporter. Rok później zadebiutował jako publicysta w „Tygodniku Powszechnym”. W 1983 roku odbywał obowiązkową służbę wojskową; ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy przy Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie, praktykę dowódczą odbywał w 124 pułku obrony przeciwlotniczej w 12 Zmechanizowanej Dywizji w Szczecinie. W latach 1984-1990 był redaktorem, a następnie sekretarzem redakcji kwartalnika „Fotografia” w Wydawnictwie Arkady. Od 1990 do 2010 roku był dziennikarzem Telewizji Polskiej. Jest autorem kilkunastu publikacji książkowych i ponad 1600 prasowych w ponad 40 tytułach prasy krajowej i zagranicznej. O jego najbardziej znanej książce Bitwa o Polskę z 1993 roku św. Jan Paweł II mówił: (...) Wszyscy wiedzą, że Polska przeżywa teraz to, co jeden z autorów współczesnych, nawet dzisiejszych, nazwał „Bitwą o Polskę”. Toczy się taka bitwa o Polskę. Można powiedzieć: bitwa o polską duszę, bitwa o charakter naszego społeczeństwa, naszego narodu, naszego kraju, o kierunek naszej przyszłości – właśnie: z tym Krzyżem, czy bez tego Krzyża! („L’Osservatore Romano” 1993 nr 5-6, s. 25). Żonaty od 1989 roku.
Z żoną Agnieszką, z zawodu filozofem i pedagogiem, wychowują 6 córek.
Działalność publiczna i polityczna
W latach 1987-1989 był wiceprzewodniczącym Rady Pracowniczej w Wydawnictwie ARKADY. W 1988 roku był współzałożycielem reaktywowanej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” przy Wydawnictwie ARKADY. W 1993 roku został powołany przez Lecha Wałęsę w skład Rady ds. Mediów i Informacji przy Prezydencie RP (do 1995). Brał udział w pracach zespołu mediów elektronicznych mających na celu zapewnienia warunków dla pluralizmu rynku telewizyjnego w Polsce i tworzenia otwartego forum debaty publicznej. W 1997 roku został posłem na Sejm III kadencji z podwarszawskiej listy Akcji Wyborczej Solidarność. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu. W 2001 roku należał krótko do Przymierza Prawicy. W tym samym roku z listy AWSP bez powodzenia ubiegał się o reelekcję jako bezpartyjny z poparciem ZChN. W 2002 roku uzyskał mandat radnego m.st. Warszawy. W latach 2002-2004 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a w latach 2004 - 2005 przewodniczącego rady. Od 2005 do 2007 był sędzią Trybunału Stanu. 27 kwietnia 2007 - zarządzeniem Przewodniczącego Trybunału Stanu - został wyznaczony do pięcioosobowego składu orzekającego rozpoznającego w pierwszej instancji sprawę Emila Wąsacza. Rozpoczęte postępowanie nie zostało zakończone z powodu decyzji Sejmu RP z 7 września 2007 roku o skróceniu kadencji parlamentu i tym samym Trybunału Stanu. W 2000 roku był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Przyjaciół Pomorza Zachodniego „Klub Szczeciński”, które współdziałało z władzami Szczecina przy sprowadzeniu Pomnika Bartolomeo Colleoniego do miasta. W latach 2002-2006 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Stowarzyszenia. W latach 2001-2016 był przez wszystkie trzy kadencje członkiem Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie.
W wyborach parlamentarnych w 2011 roku został wybrany do Senatu jako bezpartyjny kandydat z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w 2015 roku został ponownie wybrany do Senatu RP. W Senacie IX kadencji został zastępcą przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu. Uzyskał senatorską reelekcję w 2019 roku i w Senacie X kadencji został zastępcą przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu.
Programy telewizyjne
Jana Maria Jackowski był twórcą bądź współtwórcą następujących cykli programów w Telewizji Polskiej:
- Interpelacje (1989-1991) – z Waldemarem Kosińskim i Szczepanem Żarynem
- Gabinet cieni (1990) – z Waldemarem Kosińskim i Szczepanem Żarynem
- Rodzina Rodzinie (1991-1997)
- Drogi do wolności (1992)
- Nadzieja jutra (1994) – ze Szczepanem Żarynem
- Pro Familia (1994-1995) – ze Szczepanem Żarynem
Ważniejsze publikacje książkowe
- 1990 – Kulisy manipulacji (ze Szczepanem Żarynem), Wydawnictwo J@K, Warszawa
- 1993 – Bitwa o Polskę, Wydawnictwo Ad Astra, Warszawa
- 1997 – Bitwa o Prawdę, Wydawnictwo Ad Astra, Warszawa-Szczecinek
- 2001 – Usłyszeć głos ludzi, Oficyna Wydawcza Rytm, Warszawa
- 2004 – Drogi i bezdroża III RP, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa
- 2005 – Polska w globalnej sieci, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
- 2007 – Czas rodzin, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
- 2008 – Na tropach IV RP, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
- 2008 – Znad Dniepru nad Odrę (z Jadwigą Jackowską), Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa
- 2010 – Bitwa o Polskę w Europie, Wydawnictwo Dębogóra, Kraków
- 2014 – Bitwa o III RP, Wydawnictwo Słowa i Myśli, Lublin–Warszawa
- 2015 – Tęcza zamiast krzyża? Polska w czasach Tuska, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
- 2018 – Ks. Jan Gnatowski (1855-1925) na tle epoki. Biografia historyczna, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa
- 2020 – Polska w ostatniej dekadzie, Biblioteka „Niedzieli”, tom 367, Częstochowa
- 2021 – Doświadczyć wspólnoty. Pożegnanie prymasa Wyszyńskiego w obiektywie Jana Marii Jackowskiego, Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego Mt 5,14, Warszawa (publikacja dwujęzyczna - pol. ang.)
Artykuły (wybór)
- 1985 – Raport ze Szczecina, „Foto” 1985 nr 9, s. 245-248
- 1986 – O profesjonalizację historii fotografii (sympozjum „Fotografia Artystyczna Ziem Zachodnich i Północnych 1945-1985” w Szczecinie), „Foto” 1986 nr 2, s. 40-41
Wystawy fotograficzne (wybór)
- 1977 – Fotografia - Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa
- 1979 – Spotkanie - Galeria Repassage2, Warszawa
- 1980 – Ofiarowane obrazy - GOK, Tykocin
- 1981 – Portrety nazwane - DDK Ochota, Warszawa
- 2021 – Doświadczyć wspólnoty. Nieznane fotografie z pogrzebu Prymasa Wyszyńskiego (wystawa plenerowa)
Zobacz też
Bibliografia
- Almanach Polskiej Władzy 1989–2002, Warszawa 2002, s. 717
- Jadwiga Jackowska, Jan Maria Jackowski, Znad Dniepru nad Odrę. Wspomnienia matki i syna, Warszawa 2008
- Nie jestem koniunkturalistą, z J.M. Jackowskim rozmawia Mariusz Bober, „Nasz Dziennik” z dn. 29–30.03.2008
- Nie jestem „zawodowym katolikiem" - Rozmowa Ewy Bonieckiej, „Sukces” 1988 nr 10, s. 19-21
- Nikogo nie potępiam - Rozmowa Jana Grzegorczyka i Pawła Kozackiego OP, „W Drodze” 1997 nr 9, s. 4 - 17
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. III kadencja. Przewodnik (2), Warszawa 1999, s. 73
- Trzeba być cały czas obecnym - Rozmowa Andrzeja Nowaka, „Arcana”, 1997 nr 18, s. 51-59.
- Who is Who w Polsce 2002 t. 1, s. 655
Inne źródła
- Materiały ze strony internetowej J.M. Jackowskiego: www.jmjackowski.pl