Jan Maria Jackowski

	dr Jan Maria Jackowski
	polityk, pisarz, dziennikarz, historyk, poseł na Sejm, senator
Data urodzenia	23 stycznia 1958
Miejsce urodzenia	Olsztyn

Jan Maria Jackowski (ur. 1958) – polityk, pisarz, dziennikarz, dr nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, poseł na Sejm III kadencji, senator VIII, IX i X kadencji

Życiorys

Jan Maria Jackowski urodził się 23 stycznia 1958 roku w Olsztynie. Jest synem Jerzego Jackowskiego, zasłużonego leśnika i wybitnego działacza ochrony przyrody, oraz Jadwigi z Kornagów, ekologa, popularyzatora polskiej kultury i przyrody, nauczyciela akademickiego, publicystki.

Jan Maria Jackowski w 1959 roku zamieszkał w Szczecinie przy ul. Żubrów 1. W 1972 roku ukończył Szkołę Podstawową nr 64, a w w 1976 został absolwentem V Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka i uzyskał maturę. W marcu 1976 roku został finalistą II Olimpiady Historycznej.

W tym samym roku zamieszkał w Warszawie i podjął studia w zakresie historii, doktryn politycznych i prawnych oraz dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując w 1982 roku tytuł magistra historii. W 2017 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie historii. Jest także absolwentem Podyplomowych Studiów Uniwersytetu Warszawskiego z zakresu technik wizualizacji i obrazowania (1982), a także absolwentem Studiów Podyplomowych w zakresie zarządzania nieruchomościami w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im Leona Koźmińskiego (2007).

W okresie studiów był związany z opozycją; uczestniczył w zajęciach Uniwersytetu Latającego (UL), następnie Towarzystwa Kursów Naukowych (TKN), sympatyzował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO), współpracował z podziemną poligrafią. W dniu 11 grudnia 2002 roku Instytut Pamięci Narodowej wydał zaświadczenie nr 618/02, w którym nadał mu status pokrzywdzonego. W 2022 roku Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją DSE2-Ko971-D19217-1D/22 potwierdził ustawowy status działacza opozycji antykomunistycznej i nadał oznakę honorową „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych”. Aktywnie uczestniczył również w życiu artystycznym w kręgu Galerii Repassage i Repassage 2.

Uprawiał twórczość fotograficzną, jest autorem 5 wystaw indywidualnych fotografii. W 2021 w kilku miastach Polski była prezentowana jego ostatnia wystawa „Doświadczać wspólnoty. Nieznane fotografie z pożegnania Prymasa Wyszyńskiego”. Pracę dziennikarską rozpoczął w 1981 roku w „Tygodniku Solidarność” jako fotoreporter. Rok później zadebiutował jako publicysta w „Tygodniku Powszechnym”. W 1983 roku odbywał obowiązkową służbę wojskową; ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy przy Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie, praktykę dowódczą odbywał w 124 pułku obrony przeciwlotniczej w 12 Zmechanizowanej Dywizji w Szczecinie. W latach 1984-1990 był redaktorem, a następnie sekretarzem redakcji kwartalnika „Fotografia” w Wydawnictwie Arkady. Od 1990 do 2010 roku był dziennikarzem Telewizji Polskiej. Jest autorem kilkunastu publikacji książkowych i ponad 1600 prasowych w ponad 40 tytułach prasy krajowej i zagranicznej. O jego najbardziej znanej książce Bitwa o Polskę z 1993 roku św. Jan Paweł II mówił: (...) Wszyscy wiedzą, że Polska przeżywa teraz to, co jeden z autorów współczesnych, nawet dzisiejszych, nazwał „Bitwą o Polskę”. Toczy się taka bitwa o Polskę. Można powiedzieć: bitwa o polską duszę, bitwa o charakter naszego społeczeństwa, naszego narodu, naszego kraju, o kierunek naszej przyszłości – właśnie: z tym Krzyżem, czy bez tego Krzyża! („L’Osservatore Romano” 1993 nr 5-6, s. 25). Żonaty od 1989 roku.

Z żoną Agnieszką, z zawodu filozofem i pedagogiem, wychowują 6 córek.

Działalność publiczna i polityczna

W latach 1987-1989 był wiceprzewodniczącym Rady Pracowniczej w Wydawnictwie ARKADY. W 1988 roku był współzałożycielem reaktywowanej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” przy Wydawnictwie ARKADY. W 1993 roku został powołany przez Lecha Wałęsę w skład Rady ds. Mediów i Informacji przy Prezydencie RP (do 1995). Brał udział w pracach zespołu mediów elektronicznych mających na celu zapewnienia warunków dla pluralizmu rynku telewizyjnego w Polsce i tworzenia otwartego forum debaty publicznej. W 1997 roku został posłem na Sejm III kadencji z podwarszawskiej listy Akcji Wyborczej Solidarność. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu. W 2001 roku należał krótko do Przymierza Prawicy. W tym samym roku z listy AWSP bez powodzenia ubiegał się o reelekcję jako bezpartyjny z poparciem ZChN. W 2002 roku uzyskał mandat radnego m.st. Warszawy. W latach 2002-2004 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a w latach 2004 - 2005 przewodniczącego rady. Od 2005 do 2007 był sędzią Trybunału Stanu. 27 kwietnia 2007 - zarządzeniem Przewodniczącego Trybunału Stanu - został wyznaczony do pięcioosobowego składu orzekającego rozpoznającego w pierwszej instancji sprawę Emila Wąsacza. Rozpoczęte postępowanie nie zostało zakończone z powodu decyzji Sejmu RP z 7 września 2007 roku o skróceniu kadencji parlamentu i tym samym Trybunału Stanu. W 2000 roku był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Przyjaciół Pomorza Zachodniego „Klub Szczeciński”, które współdziałało z władzami Szczecina przy sprowadzeniu Pomnika Bartolomeo Colleoniego do miasta. W latach 2002-2006 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Stowarzyszenia. W latach 2001-2016 był przez wszystkie trzy kadencje członkiem Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie.

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku został wybrany do Senatu jako bezpartyjny kandydat z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w 2015 roku został ponownie wybrany do Senatu RP. W Senacie IX kadencji został zastępcą przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu. Uzyskał senatorską reelekcję w 2019 roku i w Senacie X kadencji został zastępcą przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu.

Programy telewizyjne

Jana Maria Jackowski był twórcą bądź współtwórcą następujących cykli programów w Telewizji Polskiej:

Interpelacje (1989-1991) – z Waldemarem Kosińskim i Szczepanem Żarynem
Gabinet cieni (1990) – z Waldemarem Kosińskim i Szczepanem Żarynem
Rodzina Rodzinie (1991-1997)
Drogi do wolności (1992)
Nadzieja jutra (1994) – ze Szczepanem Żarynem
Pro Familia (1994-1995) – ze Szczepanem Żarynem

Ważniejsze publikacje książkowe

1990 – Kulisy manipulacji (ze Szczepanem Żarynem), Wydawnictwo J@K, Warszawa
1993 – Bitwa o Polskę, Wydawnictwo Ad Astra, Warszawa
1997 – Bitwa o Prawdę, Wydawnictwo Ad Astra, Warszawa-Szczecinek
2001 – Usłyszeć głos ludzi, Oficyna Wydawcza Rytm, Warszawa
2004 – Drogi i bezdroża III RP, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa
2005 – Polska w globalnej sieci, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
2007 – Czas rodzin, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
2008 – Na tropach IV RP, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
2008 – Znad Dniepru nad Odrę (z Jadwigą Jackowską), Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa
2010 – Bitwa o Polskę w Europie, Wydawnictwo Dębogóra, Kraków
2014 – Bitwa o III RP, Wydawnictwo Słowa i Myśli, Lublin–Warszawa
2015 – Tęcza zamiast krzyża? Polska w czasach Tuska, Fundacja Nasza Przyszłość, Szczecinek
2018 – Ks. Jan Gnatowski (1855-1925) na tle epoki. Biografia historyczna, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa
2020 – Polska w ostatniej dekadzie, Biblioteka „Niedzieli”, tom 367, Częstochowa
2021 – Doświadczyć wspólnoty. Pożegnanie prymasa Wyszyńskiego w obiektywie Jana Marii Jackowskiego, Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego Mt 5,14, Warszawa (publikacja dwujęzyczna - pol. ang.)

1990
1993
1997
1997

1997
2001
2004
2005

2007
2008
2008
2010

2014
2015
2018
2020

2021

Artykuły (wybór)

1985 – Raport ze Szczecina, „Foto” 1985 nr 9, s. 245-248
1986 – O profesjonalizację historii fotografii (sympozjum „Fotografia Artystyczna Ziem Zachodnich i Północnych 1945-1985” w Szczecinie), „Foto” 1986 nr 2, s. 40-41

Wystawy fotograficzne (wybór)

1977 – Fotografia - Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa
1979 – Spotkanie - Galeria Repassage2, Warszawa
1980 – Ofiarowane obrazy - GOK, Tykocin
1981 – Portrety nazwane - DDK Ochota, Warszawa
2021 – Doświadczyć wspólnoty. Nieznane fotografie z pogrzebu Prymasa Wyszyńskiego (wystawa plenerowa)

Zobacz też

Strona Jana Marii Jackowskiego

Bibliografia

Almanach Polskiej Władzy 1989–2002, Warszawa 2002, s. 717
Jadwiga Jackowska, Jan Maria Jackowski, Znad Dniepru nad Odrę. Wspomnienia matki i syna, Warszawa 2008
Nie jestem koniunkturalistą, z J.M. Jackowskim rozmawia Mariusz Bober, „Nasz Dziennik” z dn. 29–30.03.2008
Nie jestem „zawodowym katolikiem" - Rozmowa Ewy Bonieckiej, „Sukces” 1988 nr 10, s. 19-21
Nikogo nie potępiam - Rozmowa Jana Grzegorczyka i Pawła Kozackiego OP, „W Drodze” 1997 nr 9, s. 4 - 17
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. III kadencja. Przewodnik (2), Warszawa 1999, s. 73
Trzeba być cały czas obecnym - Rozmowa Andrzeja Nowaka, „Arcana”, 1997 nr 18, s. 51-59.
Who is Who w Polsce 2002 t. 1, s. 655

Inne źródła

Materiały ze strony internetowej J.M. Jackowskiego: www.jmjackowski.pl