Jerzy Słowiński
| Jerzy Słowiński | |||
| żołnierz | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 21 czerwca 1946 | ||
| Miejsce urodzenia | Ostrowiec Świętokrzyski | ||
| Narodowość | polska | ||
Jerzy Słowiński (1946- ) - gen. dywizji, zawodowy oficer Wojska Polskiego. Dowódca 12. Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie.
Życiorys
Jerzy Słowiński urodził się 21 czerwca 1946 w Ostrowcu Świętokrzyskim.
W latach 1963-1966 był podchorążym Oficerskiej Szkoły Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Następnie dowodził plutonem piechoty zmotoryzowanej w 42. Pułku Zmechanizowanym w Żarach. W roku 1968 został dowódcą kompanii, a w latach 1971-1972 był szefem sztabu batalionu piechoty zmotoryzowanej w tym pułku. Półtora roku dowodził batalionem piechoty w 11. Pułku Zmechanizowanym z 4. Dywizji Zmechanizowanej w Krośnie Odrzańskim.
W roku 1973 rozpoczął studia w moskiewskiej Akademii Wojskowej im. Frunzego, które ukończył z wyróżnieniem. Po powrocie, w roku 1976, został adiunktem w Katedrze Sztuki Operacyjnej Akademii Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Rembertowie. W roku 1977 odbył roczną praktykę na stanowisku szefa sztabu - zastępcy dowódcy 17. Pułku Zmechanizowanego w Międzyrzeczu i 8. Pułku Czołgów w Żaganiu.
W latach 1978-1980 był dowódcą 42. Pułku Zmechanizowanego, a następnie szefem sztabu - zastępcą dowódcy 11. Drezdeńskiej Dywizji Pancernej w Żaganiu. W latach 1982-1984 odbył studia w Akademii Wojskowej Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRS im. Woroszyłowa.
Od 19 lipca 1984 do 6 lutego 1987 roku dowódca 12. Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie. Dywizja zdobyła w roku 1984 tytuł przodującego związku taktycznego w Wojsku Polskim.
Następnie dowodził 1. Warszawską Dywizją Zmechanizowaną w Legionowie. W roku 1988 awansował na generała brygady. W latach 1989-1992 zastępca dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego ds. liniowych. W latach 1992-1994 szef Departamentu Wychowania MON, a po reorganizacji Departamentu Oświatowo-Wychowawczego.
Wiosną 1995 roku odbył półroczny kurs języka angielskiego w Camp Borden w Kanadzie. W latach 1995-1999 attaché wojskowy w Egipcie. Po powrocie w dyspozycji kadrowej MON. Od 24 lipca roku 2000 Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej.
15 sierpnia 2001 roku awansował na generała dywizji. W roku 2002 ukończył kurs w zakresie organizacji i kierowania pracą operacyjno-rozpoznawczą w Centrum Szkolenia Wojskowych Służb Informacyjnych.
5 stycznia 2004 roku zwolniony z zawodowej służby wojskowej.
Odznaczenia
Jerzy Słowiński odznaczony został m.in.:
- Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Złotym Krzyżem Zasługi
Bibliografia
- Faszcza, Dariusz. Dowódcy 12 Dywizji Piechoty / Zmechanizowanej 1919-2008. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Pogranicze [etc.], 2009.
- Faszcza, Dariusz. 12. Szczecińska Dywizja Zmechanizowana : 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015.
- Królikowski, Janusz. Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990. T. 3 (M-S). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2010.
Linki zewnętrzne
