Połchowo (powiat łobeski)
| Połchowo | |||
|
| |||
| Nazwa niemiecka | Polchow | ||
| Powiat | łobeski | ||
| Gmina | Węgorzyno | ||
| Sołectwo | Połchowo | ||
| Strona internetowa miejscowości. | |||
Połchowo (niem. Polchow) - wieś w powiecie łobeskim, ulicówka o zabudowie zwartej, parterowej. Rozciąga się na długości 700 m wzdłuż drogi Węgorzyno - Winniki, 2 km na zachód od Węgorzyna. Wysokość 90 m n.p.m.[1]
Geografia
Obiekty fizjograficzne
- Jezioro Połchowskie - pojezierne stawy rybne położone na południe od wsi i na zachód od Węgorzyna, ciągną się wzdłuż Golnicy od Węgorzyna w kierunku Winnik. Powierzchnia 90,54 ha. W XVIII wieku jezioro było wspólną własnością rodu von Borcke i mieszczan węgorzyńskich. W 1797 roku postanowiono je osuszyć dzieląc koszty po połowie. Prace (łącznie ze zmeliorowaniem powstałych łąk) trwały do 1805 roku, proces o odszkodowanie dla wsi Połchowo ciągnął się do 1818 roku.
Historia
Pierwsza wzmianka o wsi, która nazywała się Polechowe, Polchow pochodzi z roku 1284 [2]. Do XVII wieku na południe od wsi przebiegała granica pomiędzy Księstwem Pomorskim i Brandenburgią. W 1866 roku wieś liczyła 273 mieszkańców (27 budynków), w 1939 roku - 724 mieszkańców (220 gospodarstw). W XIX wieku w Połchowie funkcjonowały dwa folwarki należące do rodu Borck linii węgorzyńskiej. Polchow A - 89 mieszkańców, Polchow B - 72 osoby. Szkoła istniała przed 1775 rokiem, w 1870 roku uczęszczało do niej 55 uczniów[3]. Do wsi należał dworzec kolejowy (obecne Runowo Pomorskie).
W czasie II wojny światowej we wsi był obóz jeniecki[4].
Samorząd
Wieś jest siedzibą sołectwa Połchowo.
Kościoły i związki wyznaniowe
Kaplica (parafia Runowo Pomorskie).
W centrum wsi, po południowej stronie drogi, stał kościół ryglowy z XVIII wieku. Zniszczony po 1945 roku, został ostatecznie rozebrany w latach 80. XX wieku.
Demografia
W 2008 r. we wsi mieszkało 158 osób.
W roku 2010 liczba mieszkańców wyniosła 161 (75 kobiet i 86 mężczyzn):
- 23,0% w wieku przedprodukcyjnym
- 60,9% w wieku produkcyjnym
- 16,1% w wieku poprodukcyjnym[5].
Liczba ludności na dzień 31 grudnia 2012 r. - 155 osób.
Przypisy
- ↑ Kosacki, Jerzy Mirosław, Krzysztoń, Jan. Miasto i Gmina Węgorzyno. Słownik Krajoznawczy. Materiały z inwentaryzacji krajoznawczej woj. szczecińskiego. Szczecin: Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK, 1991, s. 71-72
- ↑ Afeltowicz Beata. Nazwy miejscowe byłego powiatu łobeskiego. Szczecin 2013, s. 112
- ↑ Beghaus, Heinrich. Landbuch des Herzogthums Pommern und des Fürstenthums Rügen. Berlin, 1874, Th. 2, Bd. 7, s. 823-825
- ↑ Frankiewicz, Bogdan. Z dziejów gospodarczych powiatu łobeskiego w okresie II wojny światowej. W: Z dziejów ziemi łobeskiej. Red. Tadeusz Białecki. Szczecin: Instytut Zachodniopomorski, 1971, s. 153
- ↑ Portret miejscowości statystycznych w gminie Węgorzyno. W: Bank Danych Lokalnych [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims
Bibliografia
- Kosacki, Jerzy Mirosław, Krzysztoń, Jan. Miasto i Gmina Węgorzyno. Słownik Krajoznawczy. Materiały z inwentaryzacji krajoznawczej woj. szczecińskiego. Szczecin: Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK, 1991
- Portret miejscowości statystycznych w gminie Węgorzyno. W: Bank Danych Lokalnych [online]. [Przeglądany 9 maja 2013]. Dostępny w: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims
- Z dziejów ziemi łobeskiej. Red. Tadeusz Białecki. Szczecin: Instytut Zachodniopomorski, 1971
Zobacz też
Kirchenbuch von Wangerin und Polchow
