Sophie Dorothee Auguste Luise Prinzessin von Württemberg
| Sophie Dorothee Auguste Luise Prinzessin von Württemberg | |||
| cesarzowa Rosji | |||
| |||
| Data urodzenia | 25 października 1759 | ||
| Miejsce urodzenia | Szczecin | ||
| Data śmierci | 5 listopada 1828 | ||
| Miejsce śmierci | Pawłowsk | ||
| Miejsce spoczynku | Sobór Świętych Piotra i Pawła w Petersburgu | ||
| Narodowość | niemiecka | ||
Sophie Dorothee von Württemberg (1759-1828) - cesarzowa Rosji, żona cesarza Pawła I.
Życiorys
Zofia Dorota Augusta Luiza von Württemberg - urodziła się 25 października 1759 roku w Szczecinie w pałacu Grumbkowa (Pałac pod Globusem). Była czwartym dzieckiem i najstarszą córką komendanta szczecińskiej twierdzy, Friedricha Eugensa von Württemberg i Friederike Dorothei Sophii von Brandenburg-Schwedt – kuzynki króla Prus, Fryderyka II.
W 1769 roku, dziesięcioletnia Zofia Dorota wraz z rodziną wyjechała do rodowej siedziby, zamku w Montbéliard. Książę Friedrich Eugens stworzył tam, zgodnie z duchem epoki oświeceniowej, centrum życia artystycznego, intelektualnego i politycznego. Również w takim duchu kazał wychowywać swoje dzieci, nie zaniedbując przy tym wpojenia im, zwłaszcza córkom, tradycyjnych cnót protestanckich: pracowitości, skromności, religijności.
Zofia Dorota była zaręczona z bratem wielkiej księżnej Natalii Aleksiejewny (Wilhelminy Luizy Hessen-Darmstadt ) – Ludwikiem I heskim. Po śmierci pierwszej żony Pawła I, Natalii Aleksiejewny, w wyniku protekcji króla Prus Fryderyka II i carycy Katarzyny II, która zdecydowała o ślubie Pawła z Zofią Dorotą, narzeczeństwo z Ludwikiem zostało zerwane. Przed ślubem, do którego doszło w październiku 1776 roku, przyszła cesarzowa przeszła na prawosławie i przyjęła imię Maria Fiodorowna.
W 1777 roku urodziła Aleksandra, dwa lata później na świat przyszedł Konstanty. Obaj byli wychowywani przez babkę, carycę Katarzynę, rodzice mogli odwiedzać dzieci raz w tygodniu.
We wrześniu 1781 roku Maria wraz z mężem udała się w wielką podróż po Europie. Podróżowali pod przybranym nazwiskiem „hrabia i hrabina Północy”. Wkrótce po powrocie Maria, urodziła pierwszą z sześciu córek – Aleksandrę. Było to też pierwsze dziecko, jakie mogła sama wychować.
Jeszcze za życia carycy, Maria czynnie włączała się w działalność dobroczynną, opiekując się najbiedniejszymi. Po śmierci Katarzyny II (1796 r.) Maria próbowała, na ogół bezskutecznie, wpływać na polityczne decyzje męża.
Paweł I został zamordowany w nocy z 11 na 12 marca 1801 r. Śmierć męża przeżyła mocno, tym bardziej, że był w nią zamieszany ich najstarszy syn, Aleksander.
Po śmierci Pawła Maria poświęciła się dobroczynności, zakładając instytuty kształcenia dla panien, a także instytucje opiekujące się sierotami, inwalidami i weteranami. Ponadto opiekowała się artystami i naukowcami. Wspierała karierę szwedzkiej niewidomej śpiewaczki Charlotty Seuerling.
Zmarła 5 listopada 1828 roku w Pawłowsku.
Dzieci
- Aleksander I (1777-1825) – car Rosji
- Konstanty ( 1779-1831) – wielkorządca Królestwa Polskiego
- Aleksandra Pawłowna (1783-1801) – żona arcyksięcia Austrii Józefa Antoniego Habsburga
- Helena Pawłowna (1784-1803) – żona księcia Fryderyka Ludwika Mecklenburg-Schwerin
- Maria Pawłowna (1786-1859) – żona Karola Fryderyka, księcia Sachsen-Weimar-Eisenach
- Katarzyna Pawłowna (1788-1819) – żona króla Wirtembergii Wilhelma I
- Olga (1792-1795)
- Anna Pawłowna (1795-1865) – żona króla Holandii Wilhelma II
- Mikołaj I (1796-1855) – car Rosji
- Michał (1798-1849) – wielki książę Rosji
Bibliografia
- Joanna A. Kościelna, Szczecinianka, która uratowała dynastę: Maria Fiodorowna
