Tadeusz Karwacki

Tadeusz Karwacki
dziennikarz, publicysta
Tadeusz Karwacki w karykaturze
Data urodzenia	23 grudnia 1922
Miejsce urodzenia	Przemyśl
Data śmierci	6 lutego 1999
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 105B-11-24)
Lokalizacja grobu	zobacz na mapie

Tadeusz Karwacki (1922-1999) – dziennikarz, publicysta

Życiorys

Tadeusz Karwacki urodził się 23 grudnia 1922 roku w Prze­myślu. Studiował dziennikarstwo, ale studiów nie ukończył. W 1950 roku rozpoczął pracę w Wydawnictwie Agencji Fotogra­ficznej Filmu Polskiego. W latach l951-1952 był fotoreporterem w Centralnej Agencji Fotogra­ficznej (CAF).

Od 1952 roku aż do przejścia na emeryturę związany był na przemian z redakcjami „Głosu” (1952-1954, 1957-1964, 1969-1985) i „Kuriera Szczecińskiego” (1954-1957, 1964-1968). Zajmował się reportażem, szeroko pojętą publicystyką i tematyką historyczną. W oparciu o dokumenty i relacje naocznych świadków opracował obszerny cykl artykułów opisujących wyzwolenie Pomorza Za­chodniego. Artykuły te ukazywały się na łamach obu szczecińskich gazet w latach 1965-1985. Część z nich opublikowano później w tomie Czerwone gwiazdy i białe orły w walkach o wolność Ziemi Szczecińskiej. W 1976 roku z pokładu „Daru Pomorza” relacjonował zmagania kpt. Kazimierza „Kuby” Jaworskiego w Transatlantyckich Regatach Samotnych Żeglarzy „Ostar - 76”.

Z ramienia redakcji „Kuriera Szczecińskiego” był członkiem jury przyznającego nagrody Bursztynowego Pierścienia. Był także jurorem X Festiwalu Filmów Morskich w Szczecin (1985).

Był wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a potem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.

Zmarł 6 lutego 1999 roku w Szczecinie. Został pochowany 12 lutego na Cmentarzu Centralnym (kw. 105B-11-24).

Publikacje

• 1977 – 444 „Szczeciński” [w:] Tu pracuję tu żyję (pod red. Zdzisława Sośnickiego), Wyd. KAW Szczecin
• 1980 – Pomnik Czynu Polaków, Wyd. KAW Szczecin
• 1981 – Czerwone gwiazdy i białe orły w walkach o wolność Ziemi Szczecińskiej, Wyd. KAW Szczecin

• 
• 

Artykuły w prasie (wybór)

• 1956 – Sprawa tygodnia. Proporcja kary i winy, „Kurier Szczeciński” 1956 nr 97, s. 4
• 1956 – Notatki z wędrówki (1). „Odkrycie” słowackich Tatr, „Kurier Szczeciński” 1956 nr 165, s. 3
• 1961 – Co 30 sekund start - u źródeł katastrof lotniczych, „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 5, s. 4
• 1961 – Eichmannów było wielu. „Herr Professor” drży (oprac.), „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 10, s. 3
• 1961 – Eichmannów było wielu. Ten, który uczył superzbrodniarza... (oprac.), „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 11, s. 2
• 1961 – Eichmannów było wielu. Wierny policjant (oprac.), „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 12, s. 2
• 1961 – Eichmannów było wielu. Za dolary z getta (oprac.), „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 14, s. 2
• 1961 – „O, what a beautiful view!”, „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 19, s. 5
• 1961 – Żegluga pasażerska nie tylko na „Batorym”. To się opłaca! (współautor J. Zbroński), „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 24, s. 1 i 3
• 1961 – Rozmowy przy małej czarnej. Co z encyklopedią? (rozmowa z Romanem Bielanskim, kierownikiem księgarni nr 1 w Szczecinie), „7-my Głos Tygodnia” 1961 nr 49, s. 3
• 1965 – „Czar Pegeeru” + małe jasne, „Kurier Szczeciński” 1965 nr 2, s. 4
• 1965 – 100 lat Stanisławy Gąsowskiej, „Kurier Szczeciński” 1965 nr 39, s. 8
• 1965 – Maniak się dziwi..., „Kurier Szczeciński” 1965 nr 123, s. 6
• 1966 – Z sal wystawowych. Styl wycieczkowy, „Kurier Szczeciński” 1966 nr 98, s. 5
• 1968 – Na niedzielny spacer. Czym jest człowiek?, „Kurier Szczeciński” 1968 nr 94, s. 5
• 1972 – Kto kocha „Dar Pomorza”?, „Głos Szczeciński” 1972 nr 258, s. 3
• 1976 – Telegram z „Daru Pomorza”. Wspaniały wyczyn „Kuby” Jaworskiego, „Głos Szczeciński” 1976 z dn. 5 lipca, s. 4
• 1976 – Dlaczego poszczuplała twarz „Kuby”? (korespondencja z Nowego Jorku), „Głos Szczeciński” 1976 z dn. 10-11 lipca, s. 6
• 1976 – Tyle serca w naszym mieście, „Głos Szczeciński” 1976 z dn. 15 listopada, s. 6
• 1978 – Trzy mistrzowskie ósemki (rozmowa z kpt. Jerzym Siudym), „Głos Szczeciński” 1978 z dn. 5-6 sierpnia, s. 6

Nagrody i wyróżnienia

• 1975 – nagroda wojewódzka za całokształt pracy dziennikarskiej, a w szczególności za osiągnięcia publicystyczne w popularyzacji dziejów oręża polskiego i radzieckiego na Pomorzu Zachodnim
• 1980 – wpis do „Księgi Zasłużonych dla Pomorza Zachodniego”
• 1982 – nagroda prezesa Zarządu Głównego RSW „Prasa-Książka-Ruch”
• nagroda „Zasłużony dla Miasta Szczecina”
• nagroda Ministra Obrony Na­rodowej

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• złoty medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Medal X-lecia PRL
• Medal XXX-lecia PRL
• Medal XL-lecia PRL
• srebrna odznaka „Zasłużony Pracownik Morza”
• złota odznaka „Zasłużony Pracownik Morza”
• 1975 – Medal XXX-lecia „Gryf Pomorski”
• 1975 – medal „25 lat pracy w dziennikarstwie PRL” przyznany przez Prezydium ZG SDP
• 1982 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Bibliografia

• Encyklopedia Szczecina t. I A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Andrzej Gedymin), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999
• Słowem i piórem. 50 lat dziennikarstwa na Pomorzu Zachodnim (pod red. Tadeusza Białeckiego), SDRP, Szczecin 1996

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz