Tadeusz Karwacki

Tadeusz Karwacki
dziennikarz, publicysta
Tadeusz Karwacki w karykaturze
Data urodzenia	23 grudnia 1922
Miejsce urodzenia	Przemyśl
Data śmierci	6 lutego 1999
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 105B-11-24)
Lokalizacja grobu	zobacz na mapie

Tadeusz Karwacki (1922-1999) – dziennikarz, publicysta

Życiorys

Tadeusz Karwacki urodził się 23 grudnia 1922 roku w Prze­myślu. Studiował dziennikarstwo, ale studiów nie ukończył. W 1950 roku rozpoczął pracę w Wydawnictwie Agencji Fotogra­ficznej Filmu Polskiego. W latach l951-1952 był fotoreporterem w Centralnej Agencji Fotogra­ficznej (CAF).

Od 1952 roku aż do przejścia na emeryturę związany był na przemian z redakcjami „Głosu” (1952-1954, 1957-1964, 1969-1985) i „Kuriera Szczecińskiego” (1954-1957, 1964-1968). Zajmował się reportażem, szeroko pojętą publicystyką i tematyką historyczną. W oparciu o dokumenty i relacje naocznych świadków opracował obszerny cykl artykułów opisujących wyzwolenie Pomorza Za­chodniego. Artykuły te ukazywały się na łamach obu szczecińskich gazet w latach 1965-1985. Część z nich opublikowano później w tomie Czerwone gwiazdy i białe orły w walkach o wolność Ziemi Szczecińskiej.

Z ramienia redakcji „Kuriera Szczecińskiego” był członkiem jury przyznającego nagrody Bursztynowego Pierścienia. Był także jurorem X Festiwalu Filmów Morskich w Szczecin (1985).

Był wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a potem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.

Zmarł 6 lutego 1999 roku w Szczecinie. Został pochowany 12 lutego na Cmentarzu Centralnym (kw. 105B-11-24).

Publikacje

• 1977 – 444 „Szczeciński” [w:] Tu pracuję tu żyję (pod red. Zdzisława Sośnickiego), Wyd. KAW Szczecin
• 1981 – Czerwone gwiazdy i białe orły w walkach o wolność Ziemi Szczecińskiej Wyd. KAW Szczecin

• 
• 

Artykuły w prasie (wybór)

• 1956 – Sprawa tygodnia. Proporcja kary i winy, „Kurier Szczeciński” 1956 nr 97, s. 4
• 1956 – Notatki z wędrówki (1). „Odkrycie” słowackich Tatr, „Kurier Szczeciński” 1956 nr 165, s. 3
• 1965 – „Czar Pegeeru” + małe jasne, „Kurier Szczeciński” 1965 nr 2, s. 4
• 1965 – 100 lat Stanisławy Gąsowskiej, „Kurier Szczeciński” 1965 nr 39, s. 8
• 1968 – Na niedzielny spacer. Czym jest człowiek?, „Kurier Szczeciński” 1968 nr 94, s. 5

Nagrody i wyróżnienia

• nagroda Wojewody Szczecińskiego
• nagroda „Zasłużony dla Miasta Szczecina”
• nagroda Ministra Obrony Na­rodowej

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• złoty medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Medal X-lecia PRL
• Medal XXX-lecia PRL
• Medal XL-lecia PRL
• srebrna odznaka „Zasłużony Pracownik Morza”
• złota odznaka „Zasłużony Pracownik Morza”

Bibliografia

• Encyklopedia Szczecina t. I A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Andrzej Gedymin), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999
• Słowem i piórem. 50 lat dziennikarstwa na Pomorzu Zachodnim (pod red. Tadeusza Białeckiego), SDRP, Szczecin 1996

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz