Wiesław Dachowski
| Wiesław Dachowski | |||
| dziennikarz radiowy | |||
| |||
| Data urodzenia | 14 września 1935 | ||
| Miejsce urodzenia | Dzwonowice | ||
| Data śmierci | 26 marca 1996 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 44-2-13) | ||
| Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Wiesław Dachowski (1935-1996) – dziennikarz radiowy, publicysta
Życiorys
Wiesław Dachowski urodził się 14 września 1935 roku w Dzwonowicach (dawny pow. olkuski). Studiował na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Studia ukończył w 1958 roku.
W tym samym roku został zatrudniony jako dziennikarz w „Gazecie Częstochowskiej”. Kolejno pracował w redakcjach „Nowin Jeleniogórskich” (od 1960) i wrocławskiej „Gazety Robotniczej” (od 1964).
Od 1968 roku w Szczecinie, gdzie mieszkał przy ul. Mieszka I. Z dniem 1 czerwca 1968 roku został zatrudniony w rozgłośni Polskiego Radia. Pracował jako publicysta w redakcjach - Morskiej, Wiejskiej i Ekonomiczno-Społecznej, a następnie w Redakcji Dzienników (późniejsza Redakcja Publicystyczno-Informacyjna), której został kierownikiem. Był jednym z autorów audycji do popularnego Studia Bałtyk. Specjalizował się w zagadnieniach związanych z regionem, głównie w gospodarce i w historii Pomorza Zachodniego. Zajmował się także tematyką sportową. Przez krótki czas kierował Redakcją Sportową. Był mistrzem krótkiej formy. Z uwagi na błyskotliwe felietony, niezwykle ceniony przez słuchaczy. Należał do najpopularniejszych dziennikarzy szczecińskiej rozgłośni.
Współpracował także z programem I Polskiego Radia (emisja ogólnopolska), przygotowując audycje m.in. do Sygnałów Dnia (czasowo pod nazwą Poranne Sygnału), Radia Kierowców, Z Kraju i ze Świata.
Rozwodnik. Miał 1 syna.
Zmarł tragicznie 27 marca 1996 roku w Szczecinie, zamordowany prawdopodobnie na tle rabunkowym. Został pochowany 3 kwietnia w Kwaterze Zasłużonych na Cmentarzu Centralnym (kw. 44-2-13).
Wybrane audycje
- 1968 – „Luxpol”
- 1970 – Szczecin 2000
- 1977 – Komentarz tygodnia
- 1978 – Przed pierwszomajową manifestacją
- 1979 – Przegląd Aktualności Wybrzeża (magazyn cykliczny)
- 1987 – Felieton aktualny
- 1988 – Naloty
- 1988 – Wpław
- 1989 – Nasze sprawy (magazyn cykliczny)
Artykuły w prasie (wybór)
- 1985 – Halo, tu mówi Szczecin!, „Morze i Ziemia” 1985 nr 50, s. 10-11
- 1986 – Pięć tysięcy lat kopana (1), „Morze i Ziemia” 1986 nr 25, s. 6-7
- 1986 – Pięć tysięcy lat kopana (2), „Morze i Ziemia” 1986 nr 26, s. 12
- 1986 – Wampir posyła do nieba (1), „Morze i Ziemia” 1986 nr 29-30, s. 16
- 1986 – Wampir posyła do nieba (2), „Morze i Ziemia” 1986 nr 31, s. 6
- 1986 – Wampir posyła do nieba (3), „Morze i Ziemia” 1986 nr 32, s. 12
- 1986 – Wampir posyła do nieba (4), „Morze i Ziemia” 1986 nr 33, s. 12
- 1986 – Alarm dla Bałtyku, „Morze i Ziemia” 1986 nr 40, s. 6
Nagrody i wyróżnienia
- 1983 – II nagroda w kategorii monologu dla spółki Wiesław Dachowski i Włodzimierz Kaczmarek za audycję Smutna opowieść pokornego człowieka w konkursie „Ludzie naszych czasów” na radiowy reportaż o tematyce współczesnej
- 1988 – nagroda dla spółki Wiesław Dachowski i Włodzimierz Kaczmarek w konkursie pod hasłem „Idee grunwaldzkie zawsze żywe”, zorganizowanego przez Ogólnopolski Komitet Grunwaldzki i Polskie Radio
Odznaczenia
- 1975 – Honorowa Odznaka Komitetu ds. Radia i Telewizji
- 1976 – Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
- Złoty Krzyż Zasługi
Bibliografia
- Andrzej Klebeko, Nekrologia 1996, „Kronika Szczecina” 1996 nr XV, s. 259-260
- 60 lat Polskiego Radia Szczecin (pod red. Mariana Kowalskiego), Polskie Radio Szczecin SA, Szczecin 2005
