Zbigniew Bienioszek
| Zbigniew Bienioszek | |||
| dziennikarz radiowy | |||
| |||
| Data urodzenia | 2 kwietnia 1925 | ||
| Miejsce urodzenia | Jaroszowice | ||
| Data śmierci | 16 marca 2009 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 31C-1-5A) | ||
| Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Zbigniew Bienioszek (1925-2009) – dziennikarz radiowy, reporter, publicysta, żeglarz, społecznik
Życiorys
Zbigniew Joachim Bienioszek urodził się 2 kwietnia 1925 roku w Jaroszowicach w pow. pszczyńskim w rodzinie o dużych tradycjach patriotycznych. Jego ojciec był nauczycielem.
W pierwszych latach okupacji, z uwagi na pochodzenie i obawę przed wcieleniem do Wehrmachtu, ukrywał się wraz z rodziną w Generalnym Gubernatorstwie. Pracował jako robotnik w tartaku. W 1942 roku został wywieziony na roboty do Wilhelmshaven w Dolnej Saksonii. Krótko po powrocie do kraju w 1943 roku został wcielony do Wehrmachtu. Początkowo przebywał we Francji, a potem w Holandii, skąd zbiegł na początku stycznia 1944 roku. Do zakończenia wojny ukrywał się na Górnym Śląsku.
Po wojnie na krótko wstąpił do Milicji Obywatelskiej. W 1946 roku podjął pracę w Polskim Czerwonym Krzyżu na Śląsku Opolskim. Po rehabilitacji, będącej konsekwencją wypadku, w którym stracił prawą stopę, został zaangażowany w Komendzie Chorągwi ZHP w Katowicach. Działał w Związku Młodzieży Polskiej.
W 1953 roku wyjechał na Ziemie Zachodnie. Z nakazem pracy został skierowany do oddziału Polskiej Agencji Prasowej w Szczecinie. W maju 1963 roku związał się z Rozgłośnią Polskiego Radia w Szczecinie. W rozgłośni przepracował niemal 40 lat (od 1 maja 1963 do 30 września 1998). Od 1965 roku zatrudniony był jako publicysta w Redakcji Dzienników, gdzie zajmował się tematyką społeczną. Uchodził za mistrza krótkiego reportażu i felietonu radiowego. Następnie pracował w Redakcji Rolnej, którą kierował Witold Lendzion. Wraz z nim i z Werą Srokowską współredagował przez cztery lata cykliczną audycję Z mikrofonem i ołówkiem po Ziemi Szczecińskiej, która była nie tylko programem informacyjnym, krzewiącym wiedzę rolniczą, ale szybko stała się również skrzynką skarg i zażaleń. W audycji prowadzono m.in. Radiowy Kurs Rolniczy, organizowano popularne akcje dla dzieci i młodzieży wiejskiej, zajmowano się interwencjami. Po odejściu Witolda Lendziona do telewizji, objął kierownictwo Redakcji Wiejskiej (od 1969). W 1978 roku został sekretarzem w Dziale Programów Publicystycznych. Kierował Redakcją Ekonomiczną i Publicystyczno-Społeczną. Po przejściu na emeryturę w 1987 roku nadal współpracował z radiem jako publicysta.
Od wiosny 1992 roku razem z Kazimierzem Tomczykiem, Stanisławem Szubińskim, Zdzisławem Tararako i Piotrem Tolko współtworzył cykliczną audycję rolniczą Na szczecińskiej ziemi. Za twórczość i działalność radiową był wielokrotnie nagradzany w ogólnopolskich i regionalnych konkursach.
Był wiceprzewodniczącym Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Szczecinie (od 1974).
Aktywnie działał w związkach zawodowych (m.in. przewodniczący Prezydium Rady Zakładowej). Organizował zaplecze wypoczynkowe (budowa ośrodków). Zajmował się rekreacją sportową (organizował spływy i wycieczki kajakowe po rzekach województwa).
Mimo niepełnosprawności, czynnie uprawiał sport. Był zapalonym narciarzem i żeglarzem.
Zmarł 16 marca 2009 roku w Szczecinie po długiej i ciężkiej chorobie. Został pochowany 20 marca na Cmentarzu Centralnym (kw. 31C-1-5A).
lata 60.
Od lewej: Zbigniew Puchalski, Ryszard Bogunowicz, Zbigniew Bienioszek, Jerzy Sawiuk, Tadeusz Stoiński, Waldemar Makarenko - fot. ze zbiorów Zbigniewa Puchalskiego
Audycje radiowe (wybór)
- 1964 – Pokolenie (29 maja)
- 1968 – To nie slogan - ORMO czuwa (22 lutego)
- 1974 – U naszych przyjaciół (z Tadeuszem Stoińskim (7 października)
- 1983 – Informacja dla Studia Bałtyk o opłacalności sezonu turystycznego dla gmin nadmorskich (7 maja)
- 1988 – Informacja do Przeglądu Aktualności Wybrzeża o konferencji prasowej strajkujących portowców (24 sierpnia)
Artykuły w prasie (wybór)
- 1960 – W Maszewie i gdzie indziej. Czy „Polska powiatowa” nadal aktualna?, „Wiadomości Zachodnie” 1960 nr 12, s. 6
Nagrody i wyróżnienia
- 1970 – nagroda (wspólnie z Werą Srokowską) w ogólnopolskim konkursie na literacki reportaż dźwiękowy (Kronika powrotu), zorganizowanym przez Rozgłośnię Polskiego Radia w Szczecinie i Towarzystwo Przyjaciół Szczecina z okazji 25-lecia powrotu Ziem Zachodnich do Macierzy
- 2001 – nagroda za całokształt pracy dziennikarskiej
Odznaczenia
- 1975 – Medal XXX-lecia „Gryf Pomorski”
- 1980 – Złoty Krzyż Zasługi
Ciekawostki
- Postać red. Zbigniewa Bienioszka przybliża Janusz Wachowicz w reportażu radiowym Droga do lipowego dworu
Bibliografia
- Encyklopedia Szczecina Suplement 3 (pod red. Tadeusza Białeckiego; autor hasła Bogdan Twardochleb), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2010
- Fikcja czy rzeczywistość? Wybór audycji Polskiego Radia Szczecin z lat 1946-1989 (pod red. Pawła Szulca), IPN, Szczecin 2009
- Słowem i piórem. 50 lat szczecińskiego dziennikarstwa na Pomorzu Zachodnim (pod red. Tadeusza Białeckiego, Szczecin 1996
- 60 lat Polskiego Radia Szczecin (pod red. Mariana Kowalskiego), PR, Szczecin 2005
