Zdzisław Sośnicki
| Zdzisław Sośnicki | |||
| dziennikarz, publicysta | |||
| |||
| Data urodzenia | 26 lutego 1929 | ||
| Miejsce urodzenia | Wojkowice | ||
| Data śmierci | 26 września 1995 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 53D-18-14) | ||
| Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
Zdzisław Sośnicki (1929-1995) – dziennikarz, publicysta
Życiorys
Zdzisław Sośnicki urodził się 26 lutego 1929 roku w Wojkowicach (dawny powiat będziński). Jego ojciec był górnikiem w kopalni „Jowisz”.
Podczas wojny został wysłany na roboty przymusowe do Blachowni k. Kędzierzyna. Tuż po zakończeniu wojny podjął naukę w Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Będzinie. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1949 roku. W tym samym roku mimo sprzeciwu rodziców wyjechał do Szczecina.
Tu rozpoczął studia w Akademii Handlowej. Równocześnie w celach zarobkowych pracował jako korektor w redakcji „Głosu Szczecińskiego”. W konsekwencji przerwania studiów został powołany do wojska. W połowie lat 50., po ukończeniu zasadniczej służby wojskowej, wyjechał do Krakowa, gdzie podjął studia romanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1959 roku uzyskał dyplom magistra romanistyki.
Po powrocie do Szczecina w 1960 roku ponownie zatrudnił się w „Głosie Szczecińskim”. Z dziennikiem tym związał całe swoje życie zawodowe. Początkowo pracował w dziale miejskim. w 1962 roku został przyjęty do redakcji na pełen etat. W okresie ponad trzydziestu lat, przeszedł wszystkie szczeble kariery dziennikarskiej, od reportera do zastępcy redaktora naczelnego (do 1990) tej gazety. Specjalizował się w publicystyce społeczno-politycznej i w kulturze. Pisał o literaturze. Szczególnie pasjonował się teatrem. Był autorem licznych recenzji i felietonów teatralnych. Teatrom szczecińskim poświęcił również dwie książki. W prasie publikował także pod pseudonimami, m.in. Z. Wrzos, Margines i Kursywa.
W styczniu 1971 roku jako jeden z nielicznych dziennikarzy szczecińskich uczestniczył w przełomowym spotkaniu władz partyjno-państwowych, z I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem na czele, ze szczecińskimi stoczniowcami.
Po zmianach społeczno-politycznych w 1989 roku stał się jednym z prekursorów redagowania gazety nowymi metodami. Przed przejściem na emeryturę aktywnie uczestniczył w przekształcaniu redakcji „Głosu” w spółdzielnię.
Był jednym z inicjatorów powstania Uniwersytetu Szczecińskiego (1985).
W kwietniu 1971 roku został prezesem Zarządu Szczecińskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Piastował również prezesurę Klubu Związków Twórczych 13 Muz.
Zmarł 26 września 1995 roku w Szczecinie. Został pochowany 2 października na Cmentarzu Centralnym (kw. 53D-18-14).
Publikacje
- 1977 – Tu pracuję, tu żyję (redakcja i wstęp Zdzisław Sośnicki) - Krajowa Agencja Wydawnicza, Szczecin
- 1979 – Sytuacje nieheroiczne, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa
- 1980 – Szczeciński sierpień 1980 (współautorzy Andrzej Babiński, Janusz Sokalski), Naczelna Redakcja Wydawnictw Pozaprasowych, Szczecin
- 1981 – Z sezonu na sezon. Teatry dramatyczne Szczecina w 1961-1980, Krajowa Agencja Wydawnicza, Szczecin
- 1985 – 40 lat teatrów dramatycznych Szczecina (opracowanie części dokumentacyjnej Ryszard Markow i Elwira Rewcio), Krajowa Agencja Wydawnicza, Szczecin
- 1996 – Kościuszko - Moniuszko [w:] Słowem i piórem. 50 lat dziennikarstwa na Pomorzu Zachodnim (pod red. Tadeusza Białeckiego), SDRP, Szczecin 1996
(1977)
(1980)
(1985)
Artykuły w prasie (wybór)
- 1960 – Zielona fabryka pod szkłem, „Głos Szczeciński” 1960 nr 94, s. 6
- 1960 – 1000 ton szczecińskich jagód na rynkach zachodnioeuropejskich, „Głos Szczeciński” 1960 nr 184, s. 1
- 1960 – Modernizacja szczecińskich tras, „Głos Szczeciński” 1960 nr 194, s. 6
- 1963 – Ludzie i organizacja, „Głos Szczeciński” 1963 nr 252, s. 3
- 1963 – Początek ofensywy, „7-my Głos Tygodnia” 1963 nr 41, s. 8
- 1963 – Pochwała inicjatywy, „7-my Głos Tygodnia” 1963 nr 42, s. 8
- 1964 – Siła zaangażowania, „Głos Szczeciński” 1964 nr 34, s. 3
- 1966 – Owocne inicjatywy, „Głos Szczeciński” 1966 nr 39, s. 3
- 1967 – Miasto, które czekało na Polskę... (współautor: Jarosław Szymkiewicz), „Głos Szczeciński” 1967 nr 40, s. 3
- 1980 – Szczecińskie prapremiery, „Trybuna Ludu” z dn. 4 sierpnia 1980
- 1982 – Szczeciński dzień w TVP. Program nieodświętny, „Głos Szczeciński” z dn. 28 kwietnia 1982
- 1985 – Życie kulturalne Szczecina, „Kronika Miasta Szczecina 1983”, s. 45-55
- 1986 – Życie kulturalne Szczecina w latach 1984-1985, „Kronika Miasta Szczecina 1985”, s. 27-40
- 1987 – O teatrach dramatycznych, „Kronika Miasta Szczecina 1986”, s. 139-141
- 1989 – Czterdziestolecie „Głosu Szczecińskiego”, „Kronika Miasta Szczecina 1987”, s. 99-105
Nagrody i wyróżnienia
- 1989 – laureat VI edycji konkursu dziennikarskiego zorganizowanego przez KW PZPR w Szczecinie (wspólnie z Bogdanem Chocianowiczem (Polskie Radio) i Stefanem Janusiewiczem („Kurier Szczeciński”)
Odznaczenia
- 1972 – Zasłużony Działacz Kultury
- 1975 – Medal 30-lecia Polski Ludowej
- 1975 – Medal XXX-lecia „Gryf Pomorski”
Bibliografia
- Słowem i piórem. 50 lat dziennikarstwa na Pomorzu Zachodnim (pod red. Tadeusza Białeckiego), SDRP, Szczecin 1996
- Wycinki prasowe
