Jacob Runge
| Jacob Runge | |||
| luterański teolog i generalny superintendent | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 15 czerwca 1527 | ||
| Miejsce urodzenia | Stargard | ||
| Data śmierci | 11 stycznia 1595 | ||
| Miejsce śmierci | Greifswald | ||
| Miejsce spoczynku | Kościół św. Mikołaja w Greifswaldzie | ||
| Narodowość | niemiecka | ||
Jacob Runge (Rungius) (1527-1595) - teolog i współtwórca reformacji na Pomorzu, generalny superintendent księstwa wołogoskiego.
Życiorys
Jacob Runge urodził się 15 czerwca 1527 roku w Stargardzie. Uczył się w szczecińskim Pedagogium, a od 1544 roku studiował teologię na uniwersytecie w Wittenberdze. Jego wykładowcami byli Marcin Luter oraz Filip Melanchton.
W 1547 roku otrzymał stanowisko wykładowcy muzyki w Greifswaldzie. Na tutejszym uniwersytecie w 1548 roku otrzymał stopień magistra.
W 1553 roku został pastorem w kościele św. Mikołaja, a w 1557 roku generalnym superintendentem księstwa wołogoskiego, następcą Johanna Knipstro. W tym samym roku udał się z Melanchtonem na kolokwium do Wormacji.
Po powrocie w 1558 roku uzyskał stopień doktora teologii. Do śmierci z zaangażowaniem pełnił obowiązki teologa i superintendenta, przez co zasłużył sobie na miano drugiego, obok Jana Bugenhagena, twórcy reformacji na Pomorzu.
Pozostał wierny poglądom swojego nauczyciela – Filipa Melanchtona, bronił idei Andreasa Osiandra, brał udział w opracowaniu nowej ordynacji kościelnej (1563) i walczył o uznanie Księgi zgody (1580).
Żoną Rungego była Anna Gerschow. Urodziło im się ośmioro dzieci, trzy córki i pięciu synów, z których Friedrich był generalnym superintendentem w Greifswaldzie, a David profesorem teologii w Tybindze.
Zmarł 11 stycznia 1595 roku w Greifswaldzie, pochowany w kościele św. Mikołaja.
Bibliografia
- Vanselow, Amandus Karl. Gelehrtes Pommern Oder Alphabetische Verzeichniß Einiger in Pommern Gebohrnen Gelehrten [...]. Stargard: Tiller, 1728, s. 99-100.
- Häckermann, Adolf. Runge, Jacob. W: Allgemeine Deutsche Biographie. Bd. 29. Leipzig: Duncker & Humblot, 1889, s. 689–691.
