Bursztynowy Pierścień 1972 (nagroda)

Z Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wycinek z „Kuriera Szczecińskiego” nr 297 z dn. 18 grudnia 1972

Bursztynowy Pierścień 1972 – ósmy plebiscyt na najpopularniejszych aktorów scen szczecińskich. Do redakcji „Kuriera Szczecińskiego” wpłyneły 3204 ważne kupony. Zwyciężyli Maria Popławska i Władysław Żydlik (PTM) oraz Marta Szczepaniak i Wiesław Zwoliński (PTD). W dalszej kolejności najwięcej głosów otrzymali Barbara Mikołajczyk i Jerzy Korsztyn (PTD) oraz Barbara Podczaska i Zygmunt Łuczak (PTM). Po raz pierwszy w historii plebiscytu czytelnicy mogli również głosować na najpopularniejszego aktora występującego gościnnie w Szczecinie. Laureatem tej kategorii został Daniel Olbrychski. Dalsze miejsca zajęli Hanka Bielicka i Bernard Ładysz.

Uroczyste wręczenie nagród odbyło się 15 stycznia 1973 roku w Teatrze Rozrywki Discorama (Klub Słowianin). W wieczorze udział wzięli zaproszeni goście: kierownik Wydziału Propagandy i Kultury KW PZPR - Jan Bogutyn, sekretarz WK SD i poseł na Sejm - Tadeusz Stadniczeńko, konsul generalny Czechosłowacji w Szczecinie- Jaroslav Janousek, konsul ZSRR w Szczecinie - Wasilij Owczarow oraz przedstawiciele środowisk twórczych Szczecina i dyrektorzy szczecińskich teatrów. W imieniu organizatorów Bursztynowe Pierścieni oraz nagrody pieniężne wręczyli: przewodniczący Prezydium MRN i prezes Towarzystwa Przyjaciół Szczecina - Jan Stopyra, redaktor naczelny „Kuriera Szczecińskiego” - Zdzisław Czapliński, kierownik Wydziału Kultury Prezydium WRN - Karol Czejarek. W drugiej części uroczystości wystąpili aktorzy warszawskiego kabaretu „Pod Egidą”.

Organizatorzy



Laureaci





Laureaci o nagrodzie

  • Marta Szczepaniak: Wzruszona? – mało po­wiedzieć! Wyborem Czytelników „Kuriera” jestem po prostu rozbrojona. Dlaczego? Wprawdzie „Bursztynowy Pierścień” jest „przywiązany” do roli Klaudii w „Perle” Camolettiego, ale mam nadzieję, że widzowie oddali swoje głosy na mnie, spamiętaną z wielu i to bardzo różnych kontaktów scenicznych – ciekawszych epizodów, montaży poetyckich w telewizji. Muszę się przyznać, że te ostatnie szczególnie lubię, dają aktorowi okazję do kontaktów z widzem bardzo intymnych, a poezja na małym ekranie pozwala aktorowi przekazać coś bardzo własnego, osobistego
  • Wiesław Zwoliński; „Bursztynowy Pierścień”. Jest on symbolem tego, że moja praca aktorska pozyskała aprobatę widowni. Czuję się bardzo związany ze Szczecinem. To nie tylko kwestia lat tutaj spędzonych, ale po prostu polubiłem to miasto
  • Władysław Żydlik: Jestem bardzo wzruszony przyznaniem mi przez widzów — mieszkańców Szczecina tak zaszczytnego wyróżnienia, jakim jest dla nas, aktorów – „Bursztynowy Pierścień”. Ten dowód uznania niezmiernie cenię, ale równocześnie zdaję sobie sprawę jak bardzo on zobowiązuje w dalszej pracy scenicznej. Dlatego też uważam, że tego rodzaju plebiscyty są bardzo potrzebne. Spełniają bowiem pożyteczną rolę, z jednej strony zachęcają widzów do bliższego poznania teatru, z drugiej zaś dla nas aktorów są potwierdzeniem, że nasza praca jest dostrzegana i poddawana niejako sondażowi opinii publicznej



Zobacz także



Źródła

Inne



IES64.png
Autor opracowania: Andrzej Androchowicz


Źródło: „http://pomeranica.pl/index.php?title=Bursztynowy_Pierścień_1972_(nagroda)&oldid=210712”