Dożywocie (teatr)

STRONA W BUDOWIE

Dożywocie (1977) – teatralna adaptacja sztuki Aleksandra Fredry w wykonaniu aktorów Teatru Współczesnego w Szczecinie. Była to trzecia adaptacja Dożywocia w dziejach szczecińskiej sceny.

Inne szczecińskie adaptacje Dożywocia

• 17 maja 1956 w reż. Aleksandra Fogla (Państwowe Teatry Dramatyczne)
• 13 października 1967 w reż. Janusza Marca (Państwowe Teatry Dramatyczne - Teatr Polski)

Informacje o przedstawieniu

• autor: Aleksander hr. Fredro
• reżyseria: Maciej Englert
• asystent reżysera: Jan Stawarz
• scenografia: Marcin Stajewski
• współpr. scenograficzna: Ewa Zaborowska
• inspicjent: Krystyna Zgud-Bikart
• sufler: Bożena Kowalczyk
• wykonawcy:
  • Maciej Englert – Leon Birbancki
  • Mirosław Gruszczyński – Doktor Hugo
  • Marian Nosek – Orgon
  • Barbara Komorowska – Rózia, córka Orgona
  • Tadeusz Zapaśnik – Łatka
  • Zbigniew Witkowski – Twardosz
  • Sylwester Woroniecki – Rafał Lagena
  • Jan Stawarz – Michał Lagena
  • Henryk Gęsikowski – Filip
• w rolach służby w oberży, muzykantów, Żydów wystąpili
  • Józef Chwiejczak
  • Jerzy Ernz
  • Stanisław Poks
  • Jacek Polaczek

• premiera: 3 lipca 1977
• podczas 9 spektakli, sztukę obejrzało 2485 widzów

Zdjęcia ze spektaklu

(fotografie i koloryzacja Janusz Piszczatowski)

• 

  Maciej Englert (Leon Birbancki)

• 

  Barbara Komorowska (Rózia) i Marian Nosek (Orgon)

• 

  Jan Stawarz (Michał Lagena) i Sylwester Woroniecki (Rafał Lagena)

• 

  Jan Stawarz (Michał Lagena), Maciej Englert (Leon Birbancki) i Sylwester Woroniecki (Rafał Lagena)

• 

  Od lewej (na kanapie): Jan Stawarz (Michał Lagena) i Sylwester Woroniecki (Rafał Lagena). Poniżej Muzykanci: Jerzy Ernz, Jacek Polaczek i Stanisław Poks

• 

  Barbara Komorowska (Rózia) i Maciej Englert (Leon Birbancki)

Materiały promocyjne

• 

  Afisz

• 

  Plakat

• 

  Program teatralny

O spektaklu

• (...) „Dożywocie” na scenie Teatru Współczesnego jest inscenizacją, po­kazującą Fredrę inaczej, pokazującą sceny z obyczaju pewnych warstw Polaków pierwszej poło­wy XIX wieku. Jak zwykle w re­żyserii Englerta spektakl niesie cie­kawą myśl inscenizacyjną i daje się porównać z obrazem malar­skim. Takim, któremu magiczne umiejętności nadają życie. (Jan Frycz, Dożywocie, „Kurier Szczeciński” 1977 nr 210)

Bibliografia

• Fotografie ze zbiorów Janusza Piszczatowskiego
• Materiały ze zbiorów Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie i Andrzeja Androchowicza

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz