Ludwig Pitscher
| Ludwig Pitscher | |||
| wiolonczelista | |||
|
| |||
| Data urodzenia | XVIII w. | ||
| Miejsce urodzenia | nieznane | ||
| Data śmierci | XIX w. | ||
| Miejsce śmierci | nieznane | ||
| Miejsce spoczynku | nieznane | ||
Ludwig Pitscher (XVIII/XIX w.) – wiolonczelista.
Życiorys
Ludwig Pitscher jako wiolonczelista należał do kapeli księcia Henryka Pruskiego, brata Fryderyka II Wielkiego. W tym czasie studiował też u koncertmistrza orkiestry królewskiej Franza Bendy (1709-1786).
Pitscher dzięki wsparciu finansowemu księcia udał się w roku 1760 do Włoch. Początkowo zamierzał studiować u Giuseppe Tartiniego (1692-1770) w Padwie, ale ten mu odmówił. Więcej szczęścia młody muzyk miał w Bolonii, gdzie został uczniem Giovanniego Battisty Martiniego (1706-1784).
Po powrocie z Włoch Pitscher udał się na dwór księcia Kurlandii w Mitawie (obecnie Jełgawa). Następnie jako pierwszy wiolonczelista został w roku 1783 członkiem orkiestry teatru w Rydze. W latach 1785–1793 dołączył do Vietinghof Privatkapelle w Sztokholmie. Był też nauczycielem gry na wiolonczeli w tamtejszej Tonschule. Po opuszczeniu Sztokholmu znalazł się ponownie Rydze, gdzie przebywał prawdopodobnie do 1806 roku.
Występy w Szczecinie
Ludwig Pitscher wystąpił w Szczecinie tylko raz. Jego koncert na wiolonczeli odbył się 7 marca 1794 roku w sali koncertowej Hotelu Angielskiego przy Breite Strasse (obecnie ul. Wyszyńskiego). Bilet wstępu na koncert kosztował 8 groszy.[1]
Przypisy
- ↑ Stettinischer Intelligenz-Zettel. No. 18, 3.03.1794, s. 171.
Bibliografia
- Dahlgren, F. A. Förteckning öfver svenska skådespel uppförda på Stockholms theatrar 1737–1863 och Kongl. Theatrarnes personal 1773–1863. Stockholm 1866, s. 543.
- Eitner, Robert. Biographisch-bibliographisches Quellenlexikon. Leipzig 1902, Bd. 7, s. 464.
- Gerber, Ernst Ludwig. Historisch-biographisches Lexicon der Tonkünstler. Leipzig 1792, Bd. 2, s. 157.
- Meusel, Johann Georg. Teutsches Künstlerlexikon oder Verzeichniss der jetztlebenden Teutschen Künstler. Nebst einem Verzeichniss sehenswürdiger Bibliotheken, Kunst-, Münz- und Naturalienkabinette in Teutschland und in der Schweiz. 2. umgearbeitete Ausgabe. Lemgo 1809, Bd. 2, s. 131.
- Moritz, Rudolph. Rigaer Theater- und Tonkünstler-Lexikon, nebst Geschichte des Rigaer Theaters und der musikalischen Gesellschaft. Riga 1890, s. 182.
